مهار آلفاگلوكوزيداز توسط عصاره متانولي اندام‌هاي هوايي Salvia suffruticosa Montbr. Auch. ex Benth. و Hypericum scabrum L.

ديابت در اثر نقص ارثي يا اكتسابي در ترشح انسولين و يا كاهش پاسخ اندام‌ها نسبت به انسولين ترشح شده ايجاد مي‌شود. كنترل هيپرگليسمي بعد از صرف غذا از طريق مهاركننده‌هاي آلفاگلوكوزيداز يك راهبرد مهم در مديريت ديابت و كاهش عوارض مرتبط با بيماري است. براساس نتايج مطالعات قبلي عصاره متانولي اندام‌هاي هوايي گياه Salvia suffruticosa Montbr. Auch. ex Benth. و Hypericum scabrum L. اثر مهاري قابل توجهي بر فعاليت آلفاگلوكوزيداز دارد. هدف از اين پژوهش تعيين اندامي از گياهان ذكرشده است كه كانون فعاليت مهاركنندگي باشد. پس از تهيه عصاره متانولي از بخش‌هاي مختلف گياهان، اثر مهاري تمامي عصاره‌ها در چندين غلظت مختلف، در طول موج ۴۰۵ نانومتر با استفاده از دستگاه ميكروپليت‌خوان بررسي گرديد. بيشترين ميزان فعاليت مهاري آلفاگلوكوزيداز S. suffruticosa مربوط به غلظت mg/mL ۱۶۰ عصاره گل (۱۰۰% مهار و IC50 برابر با mg/mL 8.91) و بيشترين ميزان فعاليت مهاري H. scabrum مربوط به غلظت mg/mL ۱۰ عصاره‌ گل (96.49% مهار و IC50 برابر با mg/mL 1.04) و برگ (۸۶% مهار و IC50 برابر با mg/mL 3.98) بود. مطابق نتايج حاصل از بررسي سنتيكي مهار آنزيمي، عصاره گل و برگ گياه S. suffruticosa از الگوي مهار مركب (غيررقابتينارقابتي) و گل گياه H. scabrum از الگوي مهار مركب (رقابتيغيررقابتي) پيروي مي‌كنند. عصاره متانولي اندام‌هاي گل گياه S. suffruticosa و H. scabrum داراي اثر مهاري قابل توجهي بر روي فعاليت آنزيم آلفاگلوكوزيداز است. در نتيجه منابع مناسبي براي استخراج تركيب‌ها با خاصيت دارويي بالقوه براي كنترل سطح قند خون بعد از صرف غذا مي‌باشند.