پاسخ‌هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گياهان توتون تراريخت AtEXPA1 به تنش خشكي

تنش خشكي يكي از مخرب‌ترين تنش‌هاي غير زنده محسوب مي‌شود. اكسپنسين‌ها پروتئين هاي بسط دهنده ديواره سلولي هستند كه قادرند ديواره سلولي را تحت روشي كه وابسته به pH مي‌باشد، گسترش دهند. در اين مطالعه نسل دوم (T2) گياهان توتون تراريخت شده با ژن AtEXPA1 در سه لاين تراريخته 2، 4 و 7 و رقم تجاري سامسون به عنوان شاهد از نظر برخي صفات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي تحت تنش خشكي بررسي شدند. تنش خشكي باعث كاهش صفات محتواي نسبي آب برگ (RWCL) و ميزان كلروفيل برگ و همچنين افزايش صفات شاخص هدايت الكتريكي برگ (ELIL)، پراكسيداسيون ليپيدهاي غشايي برگ (MDAL) و ميزان پرولين برگ شد. با اعمال تنش و افزايش سطوح تنشي، ميزان فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز (CAT)، گاياكول پراكسيداز (GPOX)، آسكوربات پراكسيداز (APOX) و پلي فنل اكسيداز (PPO) در برگ افزايش يافت. در اين مطالعه بر اساس صفات بيوشيميايي، لاين 2 و 7 و بر اساس صفات فيزيولوژيكي، لاين 4 در مقايسه با رقم شاهد توانسته‌اند با تنش مقابله كنند و نسبت به تنش خشكي رقم متحمل محسوب شوند.