بررسي تأثير كاربرد اسيد آمينه، اسيد فولويك و عصاره جلبك دريايي در شرايط نرمال و تنش خشكي بر خصوصيات كمي و كيفي گندم در منطقه بهبهان

به منظور بررسي اثر كاربرد محرك‌هاي رشد گياهي بر خصوصيات كمي و كيفي گندم در شرايط نرمال تنش خشكي، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي يك‌بار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان به مدت يك سال زراعي (97-1396) اجرا شد. كرت اصلي دور آبياري در دو سطح 70 و 130 ميلي‌متر تبخير تجمعي از تشتك تبخير كلاس A و كرت فرعي در چهار سطح شامل كاربرد محرك‌هاي رشد گياهي اسيد آمينه، اسيد فولويك و عصاره جلبك دريايي و شاهد (كاربرد كودهاي شيميايي مطابق آزمون خاك) بودند. اسيد آمينه، اسيد فولويك و عصاره جلبك دريايي بصورت محلول‌پاشي با غلظت 5 در هزار در دو مرحله پنجه زني و ظهور سنبله استفاده شدند. محرك‌هاي رشد صرف نظر از نوع ماده مصرفي سبب افزايش معني‌دار عملكرد دانه نسبت به شاهد گرديد. بيشترين ارتفاع بوته، عملكرد و اجزاي عملكرد و دانه در مصرف اسيد آمينه بدست آمد. مصرف اسيد آمينه باعث بيشترين افزايش معني‌دار نيتروژن، پتاسيم و آهن دانه نسبت به شاهد شد در حالي‌كه عصاره جلبك دريايي باعث حداكثر افزايش معني‌دار فسفر، روي و منگنز دانه نسبت به شاهد گرديد. تنش خشكي باعث كاهش معني‌دار ارتفاع بوته، تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، عملكرد دانه و عناصر غذايي دانه شد. هم‌چنين تنش خشكي باعث كاهش معني‌دار عناصر غذايي دانه شد. اثر متقابل دور آبياري و كاربرد محرك‌هاي رشد بر روي عملكرد دانه نشان داد كه مصرف محرك‌هاي رشد نه تنها سبب جبران تنش خشكي شدند، بلكه كاربرد اسيد آمينه و جلبك دريايي در شرايط تنش خشكي موجب افزايش معني‌دار عملكرد دانه نسبت به عدم مصرف اين تركيبات در شرايط آبياري مطلوب شدند. بنابراين، استفاده از اسيد آمينه يا جلبك دريايي به عنوان راهكاري مناسب جهت افزايش عملكرد گندم در شرايط نرمال و تنش خشكي توصيه مي‌شوند.