اثرات عصاره آبي- الكلي لوندولا آفيسيناليس (اسطوخودوس انگليسي) در افسردگي القا شده توسط رزرپين در موشهاي كوچك آزمايشگاهي

مقدمه و هدف: افسردگي يكي از پنج بيماري شابع در جهان با شيوع % 4.4 است و اسطوخودوس براي درمان آن پيشنهاد مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات عصاره اسطوخودوس انگليسي در مدل افسردگي ناشي از رزرپين بر روي موش هاي كوچك آزمايشگاهي بوده است. مواد و روش ها: دو عدد موش كوچك آزمايشگاهي به طور تصادفي به نه گروه تقسيم بندي شدند: نرمال سالين، كنترل عصاره (200 mg/kg) ، رزرپين، فلوكستين + (10 or 20 mg/kg) رزرپين، فلوكستين (10 mg/kg) + عصاره (200 mg/kg) + رزرپين، سه گروه پيش درمان شده با عصاره + (100-200 and 400 mg/kg) رزرپين. عصاره و فلوكستين توسط گاواژ روزانه به مدت ده روز، سي دقيقه قبل از تزريق داخل صفاقي رزرپين (0.5 mg/kg) تجويز شده است. ارزيابي رفتاري توسط تست هاي شناي اجباري ، تعليق دم، ماز به علاوه اي مرتفع و open field انجام شده است . نتايج: زمان بي حركتي در تست شناي اجباري توسط رزرپين افزايش يافت (210.37±2.43 در مقايسه با نرمال سالين 109.75±3.13) و عصاره مثل فلوكستين به طور وابسته به دوز اين زمان را كاهش داد) به ترتيب  140.75± 5.84و 110.125±6.46 براي دوزهاي 200 و 400 (  .p 0.05تركيب عصاره و فلوكستين موثرتر از هر كدام به تنهايي عمل كرد. نتايج به دست آمده از تست تعليق دم نيز مشابه تست شناي اجباري بود. نتيجه‌گيري: عصاره ي آبي-الكلي L. officinalis منجر به بهبود علائم شبه افسردگي ناشي از رزرپين شد. در اين مورد اثر تركيب عصاره و فلوكستين قابل جمع شدن بود.