عنوان مقاله :
مقايسه تأثير تمرينات ثبات مركزي روي توپ سوئيسبال و TRX بر پايداري مركزي و تعادل زنان مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي- تحقيق كارآزمايي باليني
پديد آورندگان :
حيدري ، رعناالسادات دانشگاه شهيد باهنر - دانشكده علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي , صاحب الزماني ، منصور دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده علوم پزشكي - گروه قلب , كريمي افشار ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده علوم پزشكي - گروه قلب
كليدواژه :
پايداري ناحيه مركزي بدن , تعادل , توپ سوئيسبال , تمرينات معلق , تمرينات TRX , كمردرد مزمن غيراختصاصي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: هدف از تحقيق حاضر مقايسه اثر 8 هفته تمرينات ثبات مركزي روي توپ و معلق بر پايداري ناحيه مركزي بدن و تعادل ايستا و پويا و زنان مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي بود. مواد و روش ها: آزمودني ها به طور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند و به طور تصادفي به گروه هاي تمرينات روي توپ به تعداد 11 نفر، تمرينات معلق به تعداد 11 نفر و كنترل به تعداد 10 نفر تقسيم شدند. گروه تمرينات روي توپ و گروه تمرينات معلق به مدت 8 هفته پروتكل تمريني خود را انجام دادند، در اين مدت گروه كنترل هيچ گونه تمريني را تجربه نكرد. پايداري مركزي بدن، تعادل ايستا و پويا به ترتيب توسط آزمونهاي ميداني معتبر پايداري مركزي بدن، دستگاه تعادل سنج بايودكس قبل و بعد از مداخله تمريني مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمون تحليل واريانس اندازه هاي مكرر (ANOVA) جهت تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از تحقيق انجام شد (0.05≥P). نتايج: يافته هاي تحقيق نشان داد كه ميزان پايداري ناحيه مركزي بدن، تعادل ايستا و پويا در گروههاي تجربي از پيش آزمون به پس آزمون تفاوت معنيداري داشته است امّا اين تفاوت در گروه كنترل مشاهده نشد. همچنين بر اساس نتايج حاصل از مقايسه بين گروهي، بين ميزان پايداري ناحيه مركزي بدن، تعادل ايستا و پويا بين گروه هاي تجربي و كنترل اختلاف معنيداري مشاهده شد (0.05≥P) امّا اين اختلاف بين دو گروه تجربي، مشاهده نگرديد. نتيجهگيري: با توجه به نتايج حاصل از تحقيق حاضر، عليرغم وجود تفاوت در ميانگين متغيرهاي استقامتي پايداري مركزي، هر دو پروتكل تمريني در بهبود پايداري ناحيه مركزي بدن، ميزان تعادل ايستا و پويا زنان مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي، تأثير مشابهي دارند. با توجه به اختلاف ميانگين ها از پيش آزمون به پس آزمون، در صورتي كه هر دو پروتكل تمريني در مدت زمان طولانيتري انجام شوند، ممكن است تمرينات معلق در بهبود پايداري ناحيه مركزي مؤثرتر باشند و تمرينات روي توپ به دليل ماهيت و شكل توپ در بهبود تعادل مؤثرتر باشند. در مطالعات آتي، لازم است كه در تمرينات معلق به اصل آونگي و بردار مقاومت توجه شود.
عنوان نشريه :
دانشور پزشكي
عنوان نشريه :
دانشور پزشكي