بررسي الگوهاي تراكمي توسعه عمودي مسكن(بلندمرتبه‌سازي) و تحليل اثرات آن بر كيفيت زندگي (نمونه موردي: ناحيه 3 منطقه 22 تهران)

Study Density Patterns of Vertical Housing Development(High-rise building) and Analysis of Its Effects on Quality of Life (Case Study: District 3 Region 22 of Tehran)

مسكن يكي از نيازهاي اوليه و اساسي انسان است كه توجه به نحوه تأمين نياز به مسكن، كيفيت مسكن، دسترسي به مسكن مناسب و قابل زندگي براي تمامي اقشار جامعه از مهم‌ترين اهداف انواع برنامه‌هاي شهري بوده و از بحث‌هاي جدي در رويكرد كيفيت زندگي محسوب مي‌شود. از انواع الگوهاي مسكن، الگوي بلندمرتبه‌سازي هست كه در دهه‌هاي اخير به‌طور جد در دستور كار مديريت شهري قرارگرفته است و در صورت عدم برنامه‌ريزي و مديريت اثرات آن، مي‌تواند كيفيت زندگي ساكنين را تحت‌الشعاع خود قرار دهد. هدف اين پژوهش، مطالعه رابطه كيفيت زندگي با الگوهاي تراكمي توسعه عمودي مسكن و ارزيابي اثرات تراكم بر ابعاد، معيارها و شاخص‌هاي كيفيت زندگي در ناحيه 3 منطقه 22 شهر تهران است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و روش آن توصيفي-تحليلي است. براي دستيابي به اهداف و پاسخ به سؤالات از آمار توصيفي، آزمون تي تك نمونه‌اي و همبستگي اسپيرمن در نرم‌افزار SPSS بهره گرفته شد. نتايج نشان مي‌دهد كيفيت در الگوي تراكم كم با ميانگين 3/26 نسبت به ساير الگوها داراي وضعيت قابل قبولي است. از مهم‌ترين نتايج آزمون اسپيرمن، همبستگي مؤلفه تراكم باكيفيت زندگي منفي(0/83- = r)محاسبه شد و اثبات گرديد با افزايش تراكم، كيفيت زندگي كاهش مي‌يابد.

Housing is one of the basic needs of the human being. Considering how to provide housing, housing quality, affordable and affordable housing for all segments of society is one of the most important goals of a variety of urban programs and is considered as a serious discussion of the quality of life approach. Of the various types of housing patterns, there is a pattern of retrofitting that has been seriously addressed in the urban management agenda in recent decades, and if it does not plan and manage its effects, it can overwhelm the quality of life of the inhabitants. The purpose of this study is to study the relationship between quality of life and compression patterns of vertical housing development and evaluate the effects of density on the dimensions, benchmarks and indicators of quality of life in District 3, region 22 of Tehran. The present study is descriptive-analytical in terms of purpose, application and method. Descriptive statistics, one-sample t-test and Spearman correlation in SPSS software were used to achieve the goals and answer the questions. The results show that the quality in the low density pattern with an average of 3.26 compared to other patterns is acceptable. One of the most important results of Spearman test was the correlation of density component with negative quality of life (r = -0.83) and it was proved that with increasing density, quality of life decreases.