تحليل الگوهاي مقياس معادل خانوارهاي شهري و روستايي استان خراسان رضوي

در مطالعات اقتصاد رفاه، فقر و نيز سياستگذاري هاي رفاهي، از آنجا كه بُعد خانوارها متفاوت است، نمي توان مخرج كل خانوارها را بدون درنظر گرفتن اندازه ي خانوار بررسي نمود در تحليل رفاه، يكي از راه هاي ساده ي لحاظ اندازه خانوار، استفاده از مخارج سارانه خانوار است مقياس معادل شاخصي براي مقايسه رفاه ميان خانوارها با تعداد اعضاي متفاوت است. مقياس معادل بيان مي‌كند كه با افزايش بعد يك خانوار چه ميزان مخارج اضافي نياز است تا آن خانوار به رفاهي برابر يك خانوار مرجع _خانوار با دو بچه_ دست يابد. از آنجا كه خط فقر در سال 1397 در خراسان رضوي رو به رشد بوده است و همچنين خط فقر در نقاط مختلف ايران داراي تفاوت زيادي با يكديگر است و ازاين‌رو سياست‌هاي حمايتي از فقرا نيز بايد متناسب با شرايط هر منطقه در نظر گرفته شود بنابراين يك مطالعه كه به بررسي فقر در اين استان بپردازد ضروري ميباشد. داده‌هاي مورد استفاده از درآمدمخارج خانوار شهري و روستايي خراسان رضوي در سال 1397 مي‌باشد. نتايج نشان داد ابتدا با انتخاب خانوار مرجع، تعداد كودكان و سالمندان در مقايسه با روش مخارج سرانه بر ميزان فقر اثر بيشتري دارد. سپس از يك شبيه‌سازي براي بررسي تغيير ميانگين هزينه خانوار با تغيير اندازه خانوار و انتقال كودكان و بزرگسالان به رده‌هاي بالاتر استفاده شد.بر اساس يافته ها، با كاهش اندازهي خانوار، ميانگين هزينه ها افزايش مييابد هم نين، با انتقال كودكان به رده ي بزرگسالان، ميانگين هزينه ها كاهش مي يابد؛ درحاليكه با انتقال بزرگسالان به گروه سالمندان، ميانگين هزينه ها افازايش خواهد يافت و سياستگذاران مي بايست چنين مسايلي را در پرداخت يارانه ها مدنظر قرار دهد.