تحليل مهارت هاي كارآفرينانه دانشجويان كشاورزي و منابع طبيعي در دانشگاه زابل

پژوهش حاضر با هدف تحليل مهارت هاي كارآفرينانه دانشجويان رشته كشاورزي و منابع طبيعي انجام گرديد. اين مطالعه در بين دانشجويان دانشكده هاي كشاورزي، آب و خاك و منابع طبيعي دانشگاه زابل انجام شد. جامعه آماري 893 دانشجو و نمونه مورد مطالعه به صورت نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب 269 دانشجو بود. ابزار سنجش در اين مطالعه پرسشنامه بود كه روايي آن را متخصصان كارآفريني تأييد نمودند و براي بررسي پايايي آن نيز يك آزمون راهنما اجرا شد كه تتاي ترتيبي متغيرها بين 0/92-0/81 به دست آمد. در بررسي وضعيت موجود و مطلوب مهارت هاي كارآفرينانه نتايج نشان داد كه مهارت تيم سازي در اولويت نخست قرار دارد. همچنين، مهارت آشنايي با قوانين و مقررات حقوقي و تجاري در هر دو وضعيت موجود و مطلوب، اولويت آخر را كسب نمود. بيشترين شكاف بين وضعيت موجود و مطلوب به ترتيب متعلق به مهارت هاي آشنايي با قوانين و مقررات حقوقي و تجارت، تهيه طرح كسب و كار و ارتباطات بود. پيشنهاد مي گردد مهارت هاي كارآفرينانه به صورت يك فرآيند چندمرحله اي آموزش داده شود. به اين صورت كه هر مهارت كارآفريني بخش بندي گردد و هر بخش به دو صورت نظري و سپس عملي آموزش داده شود.