اثر بقاياي بنه و عصاره آن بر عملكرد برگ و گل زعفران (Crocus sativus L.)تحت تاثير سنين مختلف بقاياي مزرعه زعفران

يكي از مشكلات موجود در كشت زعفران، عدم امكان كشت مجدد آن در يك مزرعه مي‌باشد. مطالعه جهت شناسايي علل عدم امكان كشت مجدد زعفران ضروري به نظر مي‌رسد. اين تحقيق به منظور بررسي اثر سنين مختلف خاك مزرعه زعفران و همچنين كاربرد بنه و عصاره آن بر عملكرد و اجزاي عملكرد گل و برگ زعفران، بصورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي و با سه تكرار در سال‌هاي زراعي 961395و 971396 در محيط و شرايط طبيعي واقع در شهرستان تربت‌حيدريه انجام گرديد. فاكتور اول سن مزرعه در سه سطح (شامل شاهد يا خاك مزرعه بدون كشت زعفران، خاك مزرعه دوسال پس از خروج بنه و خاك مزرعه تحت كشت زعفران در سال چهارم) و فاكتور دوم كاربرد بنه و عصاره بنه زعفران در سه سطح (شامل عدم مصرف بنه به عنوان شاهد، بنه خرد شده زعفران به ميزان 14 تن در هكتار و مصرف عصاره آبي بنه با غلظت 50 درصد) بود. نتايج نشان داد صفات مورد بررسي تحت تأثير تيمارها قرار گرفتند. نتايج نشان داد كشت مجدد زعفران در مزرعه باعث كاهش معني‌دار (0.05 ≥p) عملكرد برگ و گل زعفران به ترتيب به‌ميزان بيش از 17 و 27 درصد شده‌است. همچنين كاربرد عصاره آبي و بنه خرد شده زعفران باعث كاهش بيش از 10 درصدي اجزاي گل و برگ زعفران گرديد. بيشترين عملكرد كلاله و برگ در تيمار شاهد (به ترتيب 9.88 و 240.97 كيلوگرم در هكتار) و كمترين آنها در تيمار خاك مزرعه دو سال پس از خروج بنه و مصرف بنه خرد شده (به ترتيب 2.27 و 16.09 كيلوگرم در هكتار) بدست آمد. بنابراين بر اساس نتايج، بقاياي بنه زعفران در مزرعه باعث كاهش معني‌دار رشد و عملكرد برگ و اجزاء گل زعفران مي‌گردد كه پيشنهاد مي‌شود به منظور كشت مجدد زعفران در يك مزرعه، بقاياي زعفران كشت شده سال‌هاي قبل از خاك خارج شده تا اثرات خود آسيبي آن مانع رشد و عملكرد زعفران جديد نشود.