بررسي كاني زايي آنتيموان و انتقال جرم در سنگ هاي ميزبان، بائوت، غرب زاهدان (جنوب ‌شرق ايران)

كانسار آنتيموان بائوت درغرب زاهدان و در پهنه زمين‌ درز سيستان واقع ‌شده است. واحدهاي سنگي منطقه شامل سنگ هاي مجموعه هاي افيوليت و فليش هستند. كاني زايي آنتيموان به شكل رگه هاي كوارتزاستيبنيت و كوارتز، كربناتاستيبنيت در گسل هاي شمال شرقي منطقه تشكيل شده اند. سنگ هاي بازيك مثل بازالت و گابرو در مجاورت رگه هاي استيبنيت دار دگرساني پروپيليتيك و فليش ها دگرساني فيليك نشان مي دهند. هدف از اين مقاله بررسي مشخصات و شرايط تشكيل كانسار آنتيموان بائوت و بررسي ميزان تغييرات عناصر در طي فرايند كاني سازي است. بدين‌ منظور 36 نمونه از سنگ ميزبان و رگه هاي معدني با ميكروسكوپ هاي پلاريزان بررسي و تعدادي از آنها به روش هاي ICPMS‌، ICPOES وXRF آناليز شدند. نتايج نشان مي دهد بازالت هاي دگرسان شده در مقايسه با بازالت هاي كمتر دگرسان شده از SiO2 و Pb غني و از عناصر Sb و As تهي شده اند. غني شدگي SiO2 وCaO  در سنگ هاي ميزبان به دليل نفوذ رگه هاي سيليسي و كلسيتي در آنهاست. بررسي سيالات درگير روي كاني كوارتز نشان مي دهد كه دماي همگن ‌شدن و درجه شوري سيالات درگير در كوارتز هاي همراه با استيبنيت در بائوت به ترتيب از 130 تا  215 درجه سانتي ‌گراد و 2 تا 3 درصد وزني معادل NaCl متغير است. اين دما و شوري در محدوده دما و شوري كانسارهاي اپي ترمال و آب هاي جوي است.