تأثير شش هفته تمرينات تناوبي با شدت بالا بر سطوح سرمي استئوكلسين غيركربوكسيله، مقاومت به انسولين و نيمرخ ليپيدي دختران داراي اضافه وزن: كارآزمايي باليني تصادفي شده

مقدمه: فعاليت ‌بدني و ورزش از طريق سازوكارهاي گوناكوني مي‌تواند موجب ارتقاي سلامتي در افراد گردد. بافت استخوان بدن مي‌تواند تحت تأثير فعاليت بدني و ورزش متابوليسم گلوكز و چربي را تغيير دهد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير تمرينات تناوبي با شدت بالا (HIIT) بر سطوح سرمي استئوكلسين غيركربوكسيله، مقاومت به انسولين و نيمرخ ليپيدي دختران داراي اضافه‌وزن انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني شاهددار تصادفي شده در سال 1399 بر روي 24 نفر از دانشجويان دختر داراي اضافه‌وزن (شاخص توده بدني 2.38±28.58) در دانشگاه شهيد چمران اهواز انجام شد. افراد ‌به‌طور تصادفي به دو گروه تمرين 12 نفره HIIT و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين به‌مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته) به تمرين پرداختند، در حالي‌كه گروه كنترل هيچ فعاليت بدني منظمي نداشتند. نمونه‌هاي خوني جهت اندازه‌گيري سطوح سرمي استئوكلسين، انسولين، گلوكز و نيمرخ ليپيدي (48 ساعت قبل و پس از دوره مداخله) گرفته شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه23) و آزمون‌هاي تي زوجي و تي مستقل انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: اجراي6 هفته تمرين‌ تناوبي با شدت بالا منجر به افزايش سطوح ‌سرمي استئوكلسين‌ غيركربوكسيله (0.045=p) و كاهش معني‌دار گلوكز (0.026=p)، مقاومت ‌به ‌انسولين (0.036=p)، تري‌گليسيريد (0.017=p) و LDL (0.04=p) گرديد. درحالي‌كه در ساير اجزاي نيمرخ ليپيدي (كلسترول تام و HDL) تغييرات معني‌داري مشاهده نشد (0.05≤p).نتيجه‌گيري: اجراي تمرينات تناوبي با شدت بالا منجر به بهبود معني‌دار مقاومت به انسولين و برخي از شاخص‌هاي نيمرخ ليپيدي (تري‌گليسيريد و LDL) گرديد كه ممكن است ناشي از افزايش شاخص عملكرد آندوكريني استخوان (استئوكلسين غيركربوكسيله) باشد.