ارزيابي مؤلفه‌هاي مؤثر بر ميزان شادي شهروندان در فضاهاي عمومي شهر تبريز

انديشمندان حوزه شهري بر اين اصل تأكيد دارند كه هدف مداخلات طراحي شهري در پروژه‌هاي شهري تغيير تجربيات آن فضا براي استفاده‌كنندگان از آن است. فضاهاي عمومي شهري در تلاش براي خلق حسي به‌يادماندني و ايجاد شادي در حاضرين در فضا طراحي ‌شده‌اند، به‌طوري‌كه حتي افرادي كه از اين مراكز بازديد مي‌كنند مي‌توانند به استفاده از حواس پنج‌گانه خود مجموعه‌اي از تجربيات عاطفي كسب‌شده در فضا را توصيف كنند؛ تجربياتي كه نسبت به مكاني ديگر مي‌توانند بسيار متفاوت باشند. در ايران، به‌جز پژوهش‌هاي اندك، آن‌هم بيشتر با رويكردي روان‌شناختي و با محور قرار دادن فرآيندهاي ذهني منجر به شادي يا ناشادي، توجه درخوري به اين موضوع نشده است. بر اساس گزارش جهاني شادي در سال 2019 ايران از بين 153 كشور در جايگاه 118 قرار دارد. در پژوهش حاضر هدف بررسي و تبيين معيارهاي اثرگذار بر شادي و نشاط اجتماعي شهروندان در فضاهاي عمومي تبريز مي‌باشد. به‌منظور پاسخگويي به اين هدف در بخش مباني نظري تأكيد شد كه به‌طوركلي شادي و فضاهاي عمومي شهري بر يكديگر اثرگذارند. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه بر اساس نتايج به‌دست‌آمده از مطالعات آماري، تمامي متغيرهاي مفهومي پژوهش، شامل ابعاد كيفيت فضاهاي عمومي شهري، ابعاد كالبدي-اكولوژيك، ابعاد ادراكي-معنايي، ابعاد فرهنگي-اقتصادي، ابعاد اجتماعي، ابعاد ذهني، ابعاد سياسي-مديريتي، ابعاد فردي-شخصيتي داراي ارتباط معنادار با مفهوم شادي و نشاط اجتماعي مي‌باشند. از ديدگاه شهروندان، بعد كيفيت فضاي شهري مهم‌ترين بعدي است كه نقش مهم‌تري در ارتقا شادي و نشاط اجتماعي شهروندان داشته و بيش‌ترين اثرگذاري را بر شادي شهروندان ايفا مي‌كنند و بايستي در برنامه‌ريزي‌هاي مرتبط با فضاي شهري در اولويت قرار گيرند.