واكاوي رابطه‌ي بين سرمايه روان‌شناختي و گرايش به خوداشتغالي دانشجويان كشاورزي دانشگاه اراك

هدف اصلي اين پژوهش واكاوي رابطه‌ي بين سرمايه روان‌شناختي با گرايش به خوداشتغالي دانشجويان كشاورزي دانشگاه اراك بود. اين تحقيق از نوع پژوهش كمي و در عين حال توصيفي-همبستگي است كه با بهره‌گيري از شيوه پيمايش انجام شده است. جامعه‌ي آماري تحقيق را 400 نفر از دانشجويان كارشناسي دانشكده‌ي كشاورزي دانشگاه اراك تشكيل ‌دادند كه نمونه‌اي به حجم 115 نفر با استفاده از نرم‌افزار SPSS Sample Power و روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده شد. روايي محتوايي پرسشنامه با نظرسنجي از متخصصان و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ تعيين شد كه براي تمامي بخش‌هاي پرسشنامه، مقدار ضريب آلفا بالاتر از 0/8 به دست آمد. جهت تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از دو نرم‌افزار SPSS و AMOS بهره گرفته شد. بر پايه يافته‌هاي پژوهش سرمايه روان‌شناختي بيشتر دانشجويان بالا و گرايش به خوداشتغالي آنان متوسط بود. نتيجه‌ي مدل‌سازي معادلات ساختاري نشان داد بين سرمايه روان‌شناختي با گرايش به خوداشتغالي دانشجويان و نتيجه تحليل همبستگي نشان داد بين مؤلفه‌هاي سرمايه روان‌شناختي (خودكارآمدي، اميدواري، تاب‌آوري و خوش‌بيني) با گرايش به خوداشتغالي دانشجويان در سطح يك درصد رابطه‌ي مثبت و معني‌داري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد دو سازه اميدواري و خودكارآمدي مي‌توانند 31 درصد از تغييرات گرايش به خوداشتغالي دانشجويان را تبيين كنند. نتايج اين مطالعه مي‌تواند براي افزايش گرايش دانشجويان كشاورزي به خوداشتغالي مورد استفاده قرار گيرد.