برآورد تقريبي عمق بحراني لايه خاك در تحليل لرزه‌اي سازه‌هاي زيرزميني مستطيلي شكل

يكي از مشكلات متداول در مسير طراحي لرزه‌اي سازه‌هاي زيرزميني، نياز به در اختيار داشتن پروفيل خاك محل است. ليكن به دست آوردن اين اطلاعات، با توجه به طويل بودن بسياري از اين سازه‌ها، عموماً هزينه قابل‌ملاحظه‌اي را در بر دارد. در اين شرايط چنانچه دورنمايي تقريبي از عمق بحراني سنگ بستر در اختيار باشد،‌ در قضاوت مهندسي طراح مي‌تواند نقش راهگشايي داشته باشد. در اين حالت طراح اين امكان را خواهد داشت كه بدون اطلاع از عمق لايه خاك قرار گرفته بر سنگ بستر، برآوردي محافظه‌كارانه از عمق بحراني جهت استفاده در تحليل‌هاي عددي در اختيار داشته باشد. در اين راستا در پژوهش حاضر جستجويي جهت يافتن عمق بحراني براي سازه‌هاي زيرزميني با مقطع مستطيلي در حوزه خطي در يك ساختار دو مرحله‌اي انجام پذيرفته است. در بخش نخست تلاش شده ارتباط ميان بيشينه جابه‌جايي سنگ بستر و بيشينه جابه‌جايي دروني لايه قرار گرفته بر آن استخراج گردد. در بخش دوم اين تحقيق، مدل هاي متعددي با استفاده از روش اجزاي محدود براي سازه‌هاي زيرزميني مستطيل شكل در نرم‌افزار آباكوس ساخته شده و تغيير مكان‌هاي به‌دست‌آمده در گام قبل از طريق مرزها به محيط خاك تك‌لايه، در قالب شكل مود اول لايه اعمال شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه فرض كمترين عمق لايه در حوزه خطي، محافظه‌كارانه‌ترين فرض بوده و منجر به ايجاد بيشترين نياز‌هاي لرزه‌اي در سازه مي‌شود.