اولويت‌بندي عوامل تخريب جنگل‌هاي غرب گيلان در يك بازه زماني 24 ساله با تكنيك سنجش از دور

برنامه ريزي براي مديريت آتي جنگلها، بدون داشتن اطلاع كافي از وضعيت تخريب جنگل ها در گذشته ميسر نيست.پژوهش حاضر با هدف برآورد سطح تخريب جنگل‌هاي شهرستان آستارا در طول يك دوره 24 ساله و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر تخريب جنگل‌هاي منطقه انجام شد. به اين منظور نقشه پوشش منطقه اي 27 هزار هكتاري مربوط به سال‌هاي 1366 و 1390 با استفاده از تصاوير سنجنده TM ماهواره لندست 8 تهيه و مورد مقايسه قرار گرفت. در اين پژوهش تعداد 100 نمونه تعليمي براي دو كلاسه جنگل و غير جنگل استفاده و طبقه‌بندي تصاوير به روش حداكثر احتمال به انجام رسيد. نقشه عوامل فيزيوگرافي شيب، جهت، ارتفاع و عوامل عوامل انساني، فاصله از جاده و مناطق مسكوني نيز با استفاده از نقشه مدل ارتفاعي رقومي (DEM) و نقشه عوارض مربوطه به‌دست آمد. نقشه‌هاي موجود با يكديگر تطبيق و نقشه پهنه‌بندي خطر تخريب منطقه در محيط GIS حاصل و در نهايت بين سطوح تخريب و عوامل مؤثر در تخريب همبستگي گرفته شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه سطح جنگل‌هاي منطقه مورد مطالعه در طول 24 سال به ميزان 5,744 هكتار كاهش يافته است. از بين عوامل بررسي شده فاصله از مناطق مسكوني (0.71=r) و جاده (0.57=r) بيشترين همبستگي را با سطح تخريب نشان دادند. عوامل جهت و ارتفاع از سطح دريا ارتباط معني‌داري با تخريب نشان ندادند ولي عامل شيب تأثير متوسطي بر تخريب نشان داد. در نتيجه عوامل انساني به عنوان عوامل اصلي تخريب جنگل‌هاي منطقه شناسايي شدند. بنابراين، احياء و حفاظت از جنگل‌هاي منطقه مي‌بايست با اولويت كنترل مناطق انسان‌ساخت ياد شده انجام شود.