عنوان مقاله :
تصوير فضاي كربلا و درجه ارجاعيت آن در سه پرده عاشورايي نقاشان شيعي بر مبناي نقدجغرافيايي برتران وستفال
پديد آورندگان :
بلخاري قهي ، حسن دانشگاه تهران، پرديس هنرهاي زيبا - گروه مطالعات عالي هنر , عظيمي ، ندا دانشگاه تهران، پرديس بين المللي كيش
كليدواژه :
نقدجغرافيايي , فضا ـ زمان , ارجاعيت , فضاي كربلا , پرده‌هاي عاشورايي
چكيده فارسي :
مسأله اين پژوهش، تبيين قابليت‌هاي نقدجغرافيايي در مطالعه تأثير فضاي كربلا در شكل‌گيري اثر هنري است. فضا ـ زمان و ارجاعيت، از اصول نظري اين نقد به شمار مي‌آيند. ارجاعيت نيز به ارتباط ميان فضاي واقعي و بازنمايي آن در اثر ادبي و هنري اشاره مي‌كند. چينه‌نگاري نيز يكي از اصول روش‌شناسي آن است كه فضا را متشكل از لايه‌هاي مختلف مي‌داند و براي مطالعه فضا، لايه‌هايي را كه طي زمان شكل گرفته‌اند، از اعماق فراموشي استخراج كند. هدف اصلي پژوهش‌گر، كشف درجه ارجاعيت و تخيلي بودن فضاي كربلاي توصيف‌شده در نقاشي‌هاست. آيا فضاي كربلا در نقاشي‌ها، با آن‌چه در بيرون وجود دارد، در تعامل است؟ آيا هنرمند از قابليت‌هاي لايه‌هاي شكل‌دهنده فضا براي هويت بخشيدن به فضا و هنرمند بهره گرفته است؟ اين پژوهش از نظر هدف، پژوهشي توسعه‌اي ـ ترويجي است كه با استعانت از روش تحقيق استقرايي و با متد توصيفي ـ تحليلي، براي رسيدن به هدف بهره مي‌برد. نتايج حاكي است كه رابطه ميان فضاي كربلا و بازنمايي آن، از نوع اجماع هوموتپيك است اما هنرمند به ياري تخيل خود و در برخي از آثار، با استعانت از درآميختگي چندمكاني، فضايي را بَرساخته كه رابطه‌اي ديالكتيك ميان فضاي واقعي و خيالي را آشكار مي‌سازد.
