بررسي جامعه‌شناختي رابطه اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و طلاق عاطفي در خانواده‌هاي تهراني

هدف اصلي مقاله بررسي جامعه‌شناختي رابطه اعتياد به شبكه هاي مجازي و طلاق عاطفي زوجين در شهر تهران و نيز دستيابي به يك الگوي نظري تحليلي دربارۀ متغيرهاي تأثيرگذار در اين زمينه است. چارچوب نظري مورد استفاده به صورت تركيبي و مبتني بر نظريه كاركردگرايي ساختي پارسونز است. نوع تحقيق كمي، و روش تحقيق پيمايشي، و اطلاعات لازم با استفاده از ابزار پرسشنامه گردآوري شده است. جمعيت آماري تحقيق تمام ساكنان متأهل در سطح شهر تهران هستند و نمونه مورد مطالعه شامل ۴۰۳ نفر از متأهلاني است كه به فضاي مجازي دسترسي دارند. براي انتخاب اين تعداد، روش نمونه گيري خوشه‌اي دو مرحله‌اي به كار برده شد. يافته هاي تحقيق حاكي است كه رابطه آماري مستقيم بين متغيرهاي مستقل اعتياد اينترنتي و متغير وابسته طلاق عاطفي با ضريب تأثير 0.16 وجود دارد؛ ليكن اعتياد اينترنتي به واسطه متغيرهاي صميميت، از‌خودبيگانگي، دينداري، سلامت رواني و پايبندي نسبت به سنتها و ارزشها بر متغير وابسته تأثيرگذار و داراي رابطه اي معنادار است كه از اين بين، متغير صميمت زناشويي داراي بيشترين مقدار ضريب تأثير است.