پيش بيني اعتياد به اينترنت بر اساس حمايت اجتماعي ادراك شده و سبك هاي كنار آمدن با استرس و هوش هيجاني دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني اعتياد به اينترنت بر اساس حمايت اجتماعي ادراك شده و سبك‌هاي كنار آمدن با استرس و هوش هيجاني بود. روش پژوهش حاضر توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم شهر تهران در سال تحصيلي 98-1397و حجم نمونه آماري شامل 400 نفر بود كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. افراد نمونه از طريق پرسش نامه هاي اعتياد به اينترنت يانگ (1998)، هوش هيجاني برادبري– گريوز(2004)،حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و همكاران(1988) و راهبردهاي مقابله اي لازاروس و فلكمن(1985) سنجش شدند. روايي صوري و محتوايي پرسش نامه ها مورد تاييد اساتيد قرار گرفت و پايايي به كمك روش ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب مقادير 0.91، 0.91، 0.87 و 0.86 به دست آمد. براي آزمون فرضيه ها، از رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته‌ها نشان داد: حمايت اجتماعي، هوش هيجاني و سبك مقابله‌اي مساله مدار به طور منفي و معني دار و سبك مقابله‌اي هيجان مدار به طور مثبت و معني دار اعتياد به اينترنت دانش آموزان پيش بيني مي‌كنند. همچنين از بين ابعاد حمايت اجتماعي، خانواده و افراد مهم و از بين ابعاد هوش هيجاني، بعد مديريت رابطه به طور منفي و معني دار اعتياد به اينترنت را پيش بيني مي‌كنند