نقش ميانجي فراموشي هدفمند سازماني در تاثير رهبري اصيل بر يادگيري سازماني در كاركنان حوزه ستادي وزارت نفت

هدف از پژوهش حاضر بررسي ‌تاثير رهبري اصيل بر يادگيري سازماني با توجه به متغير ميانجي فراموشي هدفمند سازماني بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر نحوه اجرا، توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان حوزه ستادي وزارت نفت و شامل 840 نفر بود كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان از ميان آن‌ها تعداد 260 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از سه پرسشنامه استاندارد رهبري اصيل نورثاوس(2010)، فراموشي هدفمند سازماني دي‌هالن(2004) و يادگيري سازماني نيفه(2001) استفاده شد. پايايي پرسش‌نامه‌ها نيز با استفاده از ضرايب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/86، 0/88 و 0/89 به‌دست آمد. داده‌هاي گردآوري شده توسط نرم افزار معادلات ساختاري warpPLS مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار گرفت. نتايج بررسي تحليل مسير نشان مي‌دهد كه رهبري اصيل ‌بر يادگيري سازماني تاثير مثبت و معناداري دارد و نقش ميانجي‌گري فراموشي هدفمند سازماني بين رهبري اصيل و يادگيري سازماني نيز تاييد مي‌گردد.