معناي وجود و مواجهه با آن نزد هوسرل و هايدگر

The Meaning of Being in Husserl and Heidegger’s Philosophies

ادموند هوسرل پايه گذار پديدارشناسي در معناي خاص و جديد كلمه است‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ وي با اين نهضت فكري تحولي در فلسفه غرب پديد آورد. پديدارشناسي استعلايي هوسرل روشمند (متدولوژيكال) است و در زمانه بحران علوم و فلسفه اروپايي آن‌را يگانه طريق مبتني ساختن بناي معرفت بر پايه‌ايي خلل‌‌‌ناپذير مي‌دانست‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ پديدارشناسي هوسرل به توصيف آگاهي محض و افعال آگاهي و نحوه روي­آوري آن مي‌پردازد، جهان او، جهان آگاهي است كه به‌واسطه قصديت و تقليل‌هاي استعلايي قوام مي‌گيرد‌‌‌‌‌‌. هايدگر كل تاريخ فلسفه غرب را تاريخ غفلت از وجود و فلسفه خود را حول محور "پرسش از مفهوم وجود" پديد آورد‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ از نظر هايدگر مبدئيت آگاهي در نظام فكري هوسرل منجر به‌بسط سوبژكتيويسم و انفكاك از وجود گرديده، آن‌را درادامه سنت ايدآليسم غربي قرار داده است‌‌‌‌‌‌. پديدارشناسي هرمنوتيكي و فلسفي هايدگر به‌اعتباري در جهت تصحيح پاره‌ايي نارسائي­هاي سيستم فكري هوسرل است. از نظر هايدگر انسان به‌عنوان موجودي متمايز از ساير موجودات، كه وي آن‌را به "دازاين" تعبير مي‌كند‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌ به وجود گشودگي و استعلاء دارد. لذا آگاهي نيز شأني از نحوة هستي دازاين و به تَبَع آن است‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ اين دو فيلسوف علي‌رغم مقاصد فكري مشترك پاره‌ايي تمايزات نيز در سلوك فكري و نحوة مواجهه­شان با مسألة وجود دارند. اين مقاله در صدد بررسي اين تمايزات است.

dmund Husserl was the principal founder of phenomenology that carried new and special meaning to word of phenomenology‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ With his intellectual movement he developed a revolution in Western philosophy that had far-reaching effects on it‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ Husserl’s transcendental phenomenology is systematic and methodological and at the crisis time of the science and philosophy in Europe his phenomenology is seen as the only way to solve the crisis and build a new foundation of knowledge on a solid basis‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ Husserl's Phenomenology introduced pure consciousness, describes the acts of consciousness and its organization‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ In general, his world is the world of consciousness that is shaped by intentionality and transcendental reductions‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ Heidegger introduced the whole history of Western philosophy as the history of ignorance of Being and introduced his philosophy as a question of existence’s the concept of Being. For Heidegger, the origin of consciousness in Husserl's intellectual system has led it to the development of subjectivism and the separation of Being and Heidegger believed that it is the continuance of the tradition of Western idealism‌‌‌‌‌‌. Heidegger's hermeneutic and philosophical phenomenology is aimed to clarification and correction of Husserl's intellectual system that he thought is not persuading‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ In his view, human being is distinguished from other beings because of openness and transcendence so he called it as Dasein, that Consciousness is a sign of his existence and its consequence‌‌‌‌‌‌. Despite of the common intellectual philosophical systems elements among two philosophers, there are some differences in their principles that the article tries to deals with this issue‌‌‌‌‌‌.