بررسي چند شكلي 30 نشانگر ريزماهواره در بز مرخز

زمينه و هدف: استفاده از نشانگرهاي مولكولي و به ويژه نشانگرهاي ريز ماهواره به دليل ويژگي هاي برتر آن ها اطلاعات بسيار ارزشمندي از ساختار ژنتيكي موجود مورد مطالعه را فراهم مي كند. اين اطلاعات مي تواند جهت حفاظت از موجود در خطر انقراض و يا بررسي مكان ژن هاي تاثير گذار بر صفات كمي(QTL) مورد استفاده قرار گيرد. هدف از اين پژوهش تأكيد بر اهميت نشانگرهاي ريزماهواره براي مطالعات تنوع ژنتيكي در بز مرخز و استفاده از آن ها در استراتژي هاي حفاظت است.روش كار: در اين مطالعه از 240 بز مرخز در استان كردستان به صورت تصادفي خونگيري شد. استخراج DNA از نمونه خون كامل و به روش نمكي انجام گرفت. سپس با استفاده از واكنش زنجيره اي پليمراز(PCR) تنوع ژنتيكي 30 نشانگر ريزماهواره مورد بررسي قرار گرفت. آلل هاي هر فرد با استفاده از روش رنگ آميزي نيترات نقره نمايان شد. پارامترهاي ژنتيكي مربوط به ساختار ژنتيكي بز مرخز با استفاده از نرم افراز POPGENE محاسبه شد.يافته ها: به جز نشانگر INRA040، تمام نشانگرهاي استفاده شده به خوبي تكثير شدند. از ميان نشانگرهاي تكثير شده، نشانگر MCM136 چند شكلي پاييني نشان داد اما ديگر نشانگرها چندشكلي بالايي داشتند. نشانگرهاي ILSTS030 با 6 آلل و نشانگر MCM136 با 3 آلل به ترتيب بيشترين و كم ترين تعداد آلل را توليد كردند. نشانگر ILSTS030 (0.7504) بيشترين و نشانگر MCM136(0.0158) كم ترين ميزان هتروزيگوسيتي مورد انتظار را نشان دادند.نتيجه گيري: به نظر مي رسد نشانگرهاي ريزماهواره ابزاري مفيد و قابل اعتماد براي شناسايي نژادهاي بز است و استفاده از آن ها مي تواند راه حلي براي حفاظت از نژادهاي در خطر انقراض باشد.