تبيين ديدگاه تمثيلي علامه طباطبايي پيرامون ابليس

The Allegorical View of Allameh Tabatabai About the Story of the Devil

هدف: اين پژوهش با هدف تبيين نگاه تمثيلي علامه طباطبايي پيرامون داستان ابليس صورت گرفته است. روش: تحقيق حاضر به روش تحليل عقلي و نقلي مموضوع پژوهش را بررسي كرده است. يافته‌ها: علامه با پذيرش وجود تمثيل در زبان قرآن، فهم حقايق موجود در بعضي آيات را منوط به بيان تمثيلي دانسته و با سه دليل «سياق متن قرآن، دليل عقلي و دليل روايي»، تمثيلي بودن داستان ابليس را اثبات كرده‌اند. از نظر ايشان، اگرچه داستانهاي قرآني تمثيلي است، ولي ناظر به واقع و حق است. از اين رو، در مقابل نظرية تأويلي پيرامون ابليس، واقعي بودن داستان به نحو تمثيلي و ابليس عيني را نتيجه گرفته‌اند. نتيجه‌گيري: مي‌توان واقعي بودن تمرّد ابليس و درك نسبت آن با امر خداوند را از تصور نسبت بين مولي و عبد نافرمان تبيين كرد. بنابر اين، آدم تمثيل و نمادى از همة انسانها و ابليس تمثيلِ وسوسه‌هاى شياطين است.

Objectives:This study aims to explain the allegorical view of Allameh Tabatabai about the story of the devil. Method: This research has investigated this issue by means of rational and narrative analysis. Results: By accepting the existence of allegory in the language of the Qur'an, Allameh considered the understanding of the facts in some verses to be subject to allegorical expression. He proved the allegory of the story of Iblis with three reasons: "the context of the text of the Qur'@n", "rational reason" and "narrative reason". According to him, although Quranic stories are allegorical, they are true and true. Hence, in contrast to the interpretive theory about the devil, he concludes that the story is allegorical and the devil is objective. Conclusion: Finally, we can explain the reality of the rebellion of the devil and the understanding of its relationship with the command of God from the perception of the relationship between Molly and the disobedient slave. Therefore, "Adam" is an allegory and symbol of all human beings and "Sat@n" is an allegory of the temptations of demons.