سلول‌هاي بنيادي مايع آمنيوتيك انساني، ويژگي‌هاي عمومي و كاربردهاي درماني بالقوه آن‌ها

مقدمه: مايع آمنيوتيك حاوي مخلوطي از انواع مختلف سلولي است كه از پوست، دستگاه تنفسي، دستگاه گوارش و دستگاه تناسلي جنين و هم‌چنين غشاي آمنيون اطراف آن منشا گرفته‌اند. با توجه به تشكيل مايع آمنيوتيك پيش از فرآيند گاسترولاسيون، بسياري از سلول‌هاي موجود در جمعيت ناهمگن آمنيوسيت‌ها سازوكارهاي مربوط به تعيين دودمان را طي نكرده‌اند. بنابراين سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مايع آمنيوتيك يا AF-MSCs (amniotic fluidderived mesenchymal stem cells) ممكن است با دسته جديدي از سلول‌هاي بنيادي با خواص پلاستيسيتي بينابين سلول‌هاي بنيادي پرتوان و بالغ مطابقت داشته باشند. در مقايسه با سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي (MSCs) از منابع ديگر، مانند مغز استخوان، AF-MSC ويژگي‌هاي بهتري جهت كاربردهاي باليني دارند، از قبيل تمايز به سلول‌هاي مشتق از هر سه لايه زايا، پتانسيل كلون‌زايي بالا، توانايي تشكيل اجسام جنيني، بيان نشانگرهاي پرتواني، ظرفيت خود نوزايي بالا (بيش از 250 مضاعف شدگي جمعيت) همراه با حفظ كاريوتيپ طبيعي در پاساژهاي متعدد، عدم كاهش طول تلومر به علت تداوم فعاليت تلومرازي و به‌ويژه عدم تومورزايي، ايمني‌زايي اندك و هم‌چنين خواص ضدالتهابي و تعديل‌كننده ايمني. نتيجه‌گيري: چنين ويژگي هايي AF-MSC را جهت كاربردهاي باليني، از جمله پزشكي بازساختي، مورد توجه قرار داده است. در مطالعات متعددي از اين سلول ‌ها براي بازساخت بافت عصبي، بازساخت ريه و هم‌چنين بازساخت قلب استفاده شده است. در مجموع، پيش‌بيني مي‌ شود AF-MSC يكي از منابع ايده ‌آل سلول‌هاي بنيادي براي كاربردهاي پزشكي بازساختي و ترميم بافت در آينده باشند.