تاثير درمان همزمان‌سازي انقباض قلبي (CRT) در بيماران نارسايي قلبي بر بهبود EF بر اساس جنسيت

زمينه و هدف: نارسايي قلبي يك مشكل جدي سلامت عمومي مي‌باشد كه منجر به بستري شدن‌هاي مكرر، كاهش كيفيت زندگي و مرگ مي شود. همزمان‌سازي انقباض قلبي(CRT) يك درمان ارزشمند براي بيماران با نارسايي قلبي مي‌باشد اما ميزان عدم پاسخ در اين درمان بالا مي‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي تاثير درمان CRT در بيماران نارسايي قلبي بر بهبود اجكشن فراكشن(EF) بر اساس جنسيت مي‌باشد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي باليني و به روش قبل و بعد از مداخله مي‌باشد كه بروي 21 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي داراي CRT مراجعه‌كننده به بيمارستان امام خميني اهواز در سال 1398 انجام شد. مشخصات دموگرافيك و باليني بيماران بررسي و ثبت گرديد و جهت بررسي پاسخ به درمان، در تمام افراد ميزان LVEF در هنگام خاموش بودن CRT و همچنين پس از روشن كردن دستگاه اندازه گيري شد. يافته‌ها: افراد مورد بررسي شامل 12 مرد (57.1 %) و 9 زن (42.9 %) با ميانگين سني 9.99 ± 64.57 سال بودند. نتايج نشان داد نمره شاخص شدت MR بعد از مداخله به طور معناداري كاهش يافت (0.002=P). ميانگين تغييرات EF قبل و بعد از مداخله CRT بر اساس جنسيت (0.754=P) و سن (0.617=P) بيماران معنادار نبود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد درمان CRT در بيماران نارسايي قلبي باعث پاسخ باليني مثبت به صورت افزايش EF مي شود. همچنين تاثير اين درمان و تغييرات EF مستقل از سن و جنسيت بيماران است.