ارتباط سطح آگاهي ازاصول ارگونومي با وضعيت بدن حين انجام درمان در دانشجويان دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان درسال 1396: يك گزارش كوتاه

زمينه و هدف: اختلالات اسكلتي-عضلاني در زمره صدمات شايع در دندان‌پزشكان مي‌باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سطح آگاهي دانشجويان از اصول ارگونومي با وضعيت بدن حين درمان‌هاي دندان‌پزشكي انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه توصيفي حاضر، 41 دانشجوي دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در سال 1396 در مقطع باليني وارد مطالعه شدند. وضعيت ارگونومي با شاخص استاندارد ارزيابي سريع كل بدن Rapid Entire Body Assessment (REBA) بررسي گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون t ‌مستقل تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد 21 نفر (51.2 درصد) در سطح خطر بالا و 15 نفر (36.6 درصد) در سطح خطر بسيار بالا هستند. همبستگي معكوس بين سطح آگاهي و نمره REBA ديده شد. ( r=-0.137, p=0.036). نتيجه‌گيري: اكثر دانشجويان در سطح خطر بالاي مشكلات عضلاني-اسكلتي و آگاهي پايين در زمينه ارگونومي قرار داشتند. نتايج مطالعه ضرورت آموزش دانش ارگونومي را مطرح مي‌سازد.