توكل و نقش آن در پيشگيري از جرم (با تكيه بر مثنوي مولوي)

فاقد عنوان لاتين

زمينه و هدف: پيامبران و اولياي الهي تلاش مي كنند انسان را از هر گونه تباهي، فساد و گمراهي نجات دهند. آنها به انسانها مي آموزند كه راه رهايي از گمراهي، كجروي، جرم و گناه چيست و چگونه مي توان با دوري از آنها به يك زندگي آرام و سعادتمندانه دست يافت. در تحقيق حاضر تلاش بر اين است كه نشان داده شود توكل به عنوان يكي از آموزه هاي عارفان، از ديدگاه مولانا، عارف بزرگ چه تاثيري در پيشگيري از جرم و كجروي دارد؟ روش: روش تحقيق، توصيفي –تحليلي است. با روش تحليل محتوا به تفسير يافته ها پرداخته شده است. اطلاعات مورد نياز اين مطالعه از طريق كتابخانه جمع آوري شد. يافته ها و نتايج: به اعتقاد مولانا، منشاء بسياري از گرفتاريها و گناهان انسان، حرص و طمع، ايمان نداشتن به روزي دهي خداوند و نيز نداشتن قناعت است. توكل به خداوند متعال به عنوان كسي كه آگاه به احوال بندگان است و روزي آنها را خود متقبل شده است، باعث مي شود انسان به آرامش دست يافته، به آنچه با تلاش و كوشش از سوي خداوند دريافت مي دارد، راضي و خشنود باشد.

فاقد چكيده لاتين