تأثير تمايز و عملكرد برند بر رقابت پذيري برند با تبيين نقش فرصت طلبي فناورانه در صادركنندگان نمونه محصولات صنايع غذايي

در حال حاضر رقابت پذيري برند از آن دسته مباحثي است كه طي سال هاي اخير به شدت مورد توجه پژوهشگران و محققان اقتصادي قرار گرفته و از آن به عنوان وسيله اي براي دستيابي به رشد اقتصادي مطلوب و توسعه پايدار ياد مي شود. در دنياي امروز، گسترش بازار صنايع غذايي از يك سو و افزايش رقابت پذيري بين شركت ها و توقع مشتريان از سوي ديگر، شركت هاي غذايي را ترغيب كرده تا به ايجاد يك برند قوي در بازارهاي رقابتي مبادرت ورزند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه و بررسي تأثير تمايز و عملكرد برند بر رقابت پذيري برند از طريق نقش ميانجي فرصت طلبي فناورانه در ميان شركت هاي صادركننده برتر محصولات صنايع غذايي انجام پذيرفته است. ابزار گرد آوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده كه براي روايي آن از روايي صوري و همچنين براي پايايي آن از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده ها، از نوع توصيفي پيمايشي مي باشد. از رويكرد مدلسازي معادلات ساختاري براي بررسي فرضيه ها و تأييد مدل مفهومي تحقيق استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد، تمايز و عملكرد برند تأثير مثبت معناداري بر رقابت پذيري برند دارد، اين در حالي است كه فرصت طلبي فناورانه در رابطه فوق نقش ميانجي دارد.