شناخت مؤلفه هاي فرهنگ سازماني و اثر آن بر ابعاد توانمند سازي منابع انساني (مورد مطالعه: شهرداري مشهد)

اهميت فرهنگ در بكارگيري توانائيهاي افراد در سازمان غير قابل انكار است. اين تحقيق در تلاش است تا در بستر حقيقي سازمان در جامعه ايراني، مولفه هاي فرهنگ سازماني حاكم بر شهرداري مشهد را شناسايي و اثر آن را بر ابعاد توانمند سازي منابع انساني بررسي نمايد. روش تحقيق در اين مطالعه قوم نگاري است. در اين تحقيق با ورود به يك سازمان محلي و استفاده از ابزارهاي مشاهده و مصاحبه به شناخت فرهنگ سازماني آن پرداخته شد و از تحليل اطلاعات 11 مولفه شامل؛احترام به شعائر و ارزشهاي مذهبي،تبعيت پذيري،رفتارهاي رسمي، هويت سازماني، نمادهاي فيزيكي، فرد محوري، شعار تكريم ارباب رجوع، درآمدزايي، تاكيد بر قوانين سازماني، مقاومت در برابر مديران بيگانه وزبان،در پنچ سطح مصنوعات (زبان) مصنوعات (نمادها) مصنوعات (الگوهاي رفتاري)، ارزشها و مفروضات و باورهاي اساسي بدست آمد. جهت تأييد استحكام داده‌ها در بخش كيفي اين پژوهش از قابليت اعتبار، قابليت اعتماد، قابليت وابستگي و قابليت انتقال استفاده شد. در بخش كمي نيز جهت سنجش روايي پرسشنامه‌ها از دو روش روايي محتوا و روايي سازه بهره گرفته شد و جهت سنجش پايايي پرسشنامه‌ها نيز از آلفاي كرونباج استفاده شد(پرسشنامه فرهنگ سازماني 0.701، پرسشنامه توانمند سازي 0.857). همچنين نتايج، اثر معنادار فرهنگ سازماني بر ابعاد توانمند سازي منابع انساني را نشان مي دهد.