ارائه مدل همكاري مبتني بر سطح آمادگي فناوري در پروژه هاي تحقيق و توسعه (مطالعه موردي: يك سازمان صنعتي)

با توجه به اهميت محصولات با سامانه هاي پيچيده در ارائه ي قابليت فناورانه سازمان و تفاوتهاي موجود بين اين دسته از محصولات و محصولات عادي، تعيين مدلي براي همكاري در تحقيق و توسعه ي آنها ضروري است. پيچيدگي اين محصولات، نياز به استفاده از توانمندي هاي بيروني و عدم توانايي سازمان در تأمين منابع مالي، نيروي انساني، تجهيزات و تخصص لازم، استفاده از قابليتهاي شبكه همكاران را به گزينه اي مطلوب بدل ميسازد. در اين مقاله با مروري بر ادبيات اين محصولات و همكاري فناورانه شامل نوع و انگيزه همكاران، مدلي توسعه داده شد كه از مصاحبه عميق با 18 نفر از خبرگان سازمان بهره برده است. مدل مذكور با استفاده از نگاشت شناختي فازي و با رويكرد مبتني بر سطح آمادگي فناوري (TRL ) ارائه شده است. با توجه به اين مدل، مراحل انجام پروژه به سه دسته سبز (قابل واگذاري به شبكه همكاران)، زرد (قابل واگذاري با رعايت ملاحظات) و قرمز (غير قابل واگذاري) تقسيم ميشود. نقش هر يك از اعضاي شبكه همكاران و راهبرد همكاري با آنها به اين ترتيب تبيين شده است: شركتهاي مشاوره اي و دانشگاهها در قالب قرارداد تحقيق و توسعه، اعضاي هيئت علمي در قالب اكتساب آموزشي، پروژه هاي تعريف شده براي كسر خدمت سربازي در قالب برونسپاري و شركتهاي دانش بنيان در قالب كمك هزينه تحقيقاتي و قرارداد تحقيق وتوسعه. از سويي هم جايگاه مراكز توسعه فناوري و مراكز طراحي با توجه به نظام نوآوري ملي به عنوان سندي بالادستي، مشخص شده است. قابل توجه است كه روايي مدل ارائه شده، توسط فهرست ويژگي هاي نظريه خوب، مورد تأييد قرار گرفت.