شناسايي مولفه‌هاي مدرسه شاد در نظام آموزش ابتدايي ايران بر مبناي فرهنگ ايراني– اسلامي

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسايي مولفه هاي مدرسه شاد در نظام آموزش ابتدايي ايران به انجام رسيده است. روش: اين پژوهش با استفاده از رويكرد تركيبي پژوهش، راهبرد اكتشافي - متوالي و مدل تدوين ابزار به انجام رسيد. در مرحله كيفي پژوهش از روش تحليل مضمون استقرايي و در مرحله كمي از روش پيمايش استفاده شد. حوزه ي پژوهش در مرحله كيفي منابع و متون ايراني - اسلامي مرتبط با موضوع شادي و در مرحله كمي جامعه آماري پژوهش كليه مديران مدارس دوره ابتدايي كشور در زمان مطالعه بودند. شيوه نمونه گيري در مرحله كيفي پژوهش هدفمند و در مرحله كمي احتمالي (خوشه اي چندمرحله اي) است. ابزار گردآوري داده ها در مرحله كيفي پژوهش يادداشت برداري (چك ليست) و در مرحله كمي پژوهش پرسشنامه بوده است.يافته ها: بر اساس نتايج مرحله كيفي پژوهش شادي ايراني - اسلامي پيرامون سه مضمون فراگير شادي دروني (بينش معطوف به شادي، منش معطوف به شادي و پويش معطوف به شادي)، زيست معطوف به شادي (زيست جهان شاد، بهزيستي معنوي و مادي) و كنش هاي معطوف به شادي (كنش هاي مناسكي، عاطفي و اجتماعي معطوف به شادي) شكل گرفته است. نتيحه گيري: اينكه نتايج مرحله كمي پژوهش بيانگر اين است كه نقش مولفه هاي شادي ايراني - اسلامي در تحقق مدرسه شاد از نظر جامعه آماري پژوهش بالاتر از حد متوسط برآورد شده است و مولفه هاي مدرسه شاد از اعتبار مطلوبي برخوردار هستند.