شناسايي واعتباريابي ويژگي هاي فضاي كالبدي مدارس بر اساس معماري اسلامي و از ديدگاه مربيان پرورشي

هدف از انجام اين پژوهش بررسي ويژگي هاي محيط كالبدي مدارس در تربيت ديني بود. روش پژوهش تركيبي از نوع اكتشافي-متوالي بود. در بخش كيفي از روش تحليل محتوا و در بخش كمي از روش پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري بخش كيفي شامل دو گروه بود. دسته اول متون و مقالات معماري اسلامي بود كه به روش هدفمند انتخاب شدند. گروه دوم مربيان پرورشي مدارس بودند كه 9 نفر از آنان به روش نمونه گيري هدفمند از نوع موارد مطلوب و بر اساس قاعده اشباع نظري انتخاب شدند. در بخش كمي نيز 118 نفر از مربيان پرورشي با استفاده از روش سرشماري در پژوهش شركت نمودند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها مصاحبه و پرسشنامه بود كه روايي و پايايي هر دو مورد تاييد قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش در بخش تحليل محتوايي نشان مي‌داد كه تنوع فضايي، بهره‌گيري از هنر و جذابيت بصري، توجه به جامعه پيراموني (پايگاه عبادي مشترك)، طراحي فضاي نيايشي (تأكيد بر محراب و گنبد)، توجه به مركزيت حياط، تأكيد بر عناصر طبيعي و دسترسي آسان به امكانات (وضوخانه) از مواردي هستند كه در طراحي محيط فيزيكي مدارس در تربيت اسلامي بايد رعايت شوند. در بخش مصاحبه نيز مربيان پرورشي به زيبايي مكان نيايش، امكانات رفاهي، طراحي انعطاف‌پذير و چند عملكردي، محوريت داشتن فضاي نيايشي، نمايان و دعوت‌كننده بودن، اشاره كردند. در نهايت نتايج تحليل عامل تاييدي، پنج ويژگي تنوع فضايي، زيبايي و جذابيت بصري، توجه به جامعه پيراموني، فضاي نيايشي مطلوب،مركزيت حياط و توجه به طبيعت را به عنوان ويژگي هاي فضاي كالبدي مدارس در تربيت ديني نشان داد.