سنجش نشاط اجتماعي زنان بر اساس پايگاه اقتصادي– اجتماعي در شهر اصفهان

اين پژوهش با هدف سنجش ميزان نشاط اجتماعي زنان اصفهاني بر اساس پايگاه اقتصادي اجتماعي آن ها انجام گرفته است. تحقيق از نوع توصيفي و روش آن پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش، كليه زنان  15 تا 65 سال ساكن در شهر اصفهان را شامل مي‌شود كه از ميان آن ها با استفاده از جدول مورگان، تعداد 395 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله‌اي در نمونه آماري قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد نشاط آكسفورد (OHQ) جمع‌آوري شد و با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج آزمون T تك نمونه اي نشان داد كه ميزان نشاط اجتماعي و ابعاد آن در نمونه پژوهش به‌طور معني داري پايين تر از حد متوسط است (0.05 p). نتايج تحليل واريانس نيز نشان داد، تفاوت ميانگين نمرات نمونه بر اساس پايگاه هاي اقتصادي اجتماعي در عامل نشاط اجتماعي و ابعاد آن شامل رضايت از زندگي، همدلي، چشم انداز مثبت، بهزيستي و عزت‌نفس، معنادار است (0.05 p). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه پايگاه هاي اقتصادي اجتماعي و سن، پيش بين هاي معني دار نشاط اجتماعي در زنان بودند.