تبيين مفهومي تفكر مراقبتي در حوزه فلسفه براي كودكان به‌منظور طراحي چارچوب مفهومي و ارائه چالش‌هاي فراروي آن

هدف از مطالعه‌ حاضر، طراحي چارچوب مفهومي تفكر مراقبتي در برنامه‌ فلسفه براي كودكان است .روش پژوهش حاضر توصيفي تحليلي با رويكرد كيفي بوده است. جامعه‌ پژوهش همه‌ منابع دست اول و دوم فلسفه‌ كودكان و مرتبط با متغيرهاي پژوهش بود كه به روش هدفمند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. همزمان با فرايند فيش‌برداري، اطلاعات جمع‌آوري شد و تحليل داده‌ها به صورت منظم و مستمر انجام گرفت. بدين معنا كه داده‌ها دسته‌بندي و تفسير شد. يافته‌ها نشان داد تبيين چارچوب تفكر مراقبتي را مي‌توان علاوه بر عنصر ارتباط‌دهنده بين تفكر انتقادي و خلاق، براساس نمود عملي اين دو نوع تفكر توضيح داد. براساس نتايج، حوزه‌ آموزش فلسفه براي كودكان، بستر مناسب ايجاد و رشد تفكر مراقبتي است. ابعاد تفكر مراقبتي عبارت‌اند از عقلانيت، مسئوليت‌پذيري، سازگاري منطقي، خلاقيت، تخيل اخلاقي، ملكه‌شدن فضائل اخلاقي، موقعيت‌نگري و غور در مفاهيم اخلاقي. اصول تفكر مراقبتي شامل اعتقاد و اطاعت از اصول ارزشي (مطلق و اعتباري) است. جنبه‌هاي تفكر مراقبتي شامل قدرداني، عاطفي، فعال، هنجاري و همدلي است. آموزش فلسفه براي كودكان، كودك را – با كسب شهامت و نوع‌دوستي با اخلاق وظيفه‌گرا و نتيجه‌گرا آشنا كرده و تفكر او را به زبان اجتماعي نزديك مي‌كند. از اين رو، ضرورت آموزش تفكر مراقبتي به والدين، مربيان و سياست‌گذاران آموزش و پرورش توصيه مي‌شود.