بررسي و مقايسه عملكرد دانش‌آموزان دختر و پسر پايه چهارم در حل مسائل كلامي رياضي براساس مدل نيومن

هدف پژوهش حاضر بررسي و مقايسه‌ عملكرد دانش‌آموزان دختر و پسر پايه‌ چهارم در حل مسائل كلامي رياضي براساس مدل تحليل‌خطاي ‌نيومن است. روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه‌ آماري، دانش‌آموزان پايه‌ ‌چهارم منطقه‌  12تهران است كه 399 نفر از اين دانش‌آموزان به روش تصادفي‌خوشه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري، آزموني محقق‌ساخته شامل چهار پرسش تشريحي ‌است كه روايي صوري و محتوايي آن توسط توسط چند تن از استادان و صاحب‌نظران آموزش رياضي تأييد شد. پايايي ابزار با توجه به ضريب آلفاي كرونباخ 0.8 به‌دست آمد كه در سطح مطلوبي بود. براساس نتايج، تفاوت معناداري در عملكرد دختران و پسران در حل مسائل كلامي رياضي وجود دارد و به طور كلي، دانش‌آموزان پسر در حل اين نوع مسائل با مشكلات كمتري مواجه بودند. نتايج نشان داد اتكاي بيش از حد دانش‌آموزان به دانش رويه‌اي خود و سطحي‌بودن دانش مفهومي‌شان مي‌تواند از علل ضعف آن‌ها در حل‌مسائل‌كلامي باشد. همچنين، شمار اندك مسائل كلامي ارائه‌شده در كتاب‌هاي درسي رياضي پايه‌هاي اول تا چهارم ابتدايي و در نتيجه آموزش ناكافي در اين راستا از ديگر عوامل منفي مؤثر در دستيابي دانش‌آموزان به حل مسائل كلامي محسوب مي‌شود.