بررسي پارادايم هاي پژوهش در حسابداري مديريت

موضوع پژوهش حسابداري مديريت رويه هاي حسابداري مديريت و فرايندهاي سازماني مي باشد. اين محيط پژوهش داراي ساخت اجتماعي است كه عناصر وابسته به متن مانند فرهنگ، تاريخ، ارزش ها، هنجارها، سياست، اقتصاد، روابط انساني بر آن تاثير مي گذارد. پژوهش در اين محيط نياز به مفروضات هستي شناسي و معرفت شناسي خاص خود را دارد كه قابليت درك و شناخت اين نوع واقعيت را داشته باشد. اين مفروضات در شكل پارادايم ها معرفي مي شود. پارادايم اثبات گرايي كمي با ويژگي هاي عينيت، اندازه گيري و استقلال از افكار و عقايد كنشگران با اين محيط سازگاري زيادي ندارد. در مقابل، پارادايم پژوهش كيفي با ويژگي تعريف پديده در متن تاريخي، اجتماعي آن، نظريه هاي چندگانه، ايجاد معني و درك عميق از روابط انساني، فرايندهاي سازماني و رويه هاي حسابداري مديريت بيشترين سازگاري را با اين حوزه پژوهشي دارد و دانش منحصر به فرد خود را براي توسعه دانش حسابداري مديريت ارائه مي دهد. استفاده از روش هاي تركيبي نيز با چالش هاي جدي همراه است و با اين محيط ساخت اجتماعي منطبق نمي باشد.