قدرت منطقه‌اي ايران و تاثيرآن بر همسو شدن سياست خارجي روسيه

جمهوري اسلامي ايران با حفظ اصول و مباني انقلاب اسلامي و استقلال كشور خواهان همزيستي مسالمت‌آميز با كشورهاي دنيا به‌ويژه كشورهاي همسايه در همه‌ي زمينه‌ها مي‌باشد كه با توجه به تحولات غرب آسيا و حضور آمريكا در منطقه، روسيه از جايگاه خاصي برخوردار بوده و همواره توسعه رابطه با اين كشور در اولويت سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران قرار داشته است. هدف از انجام اين پژوهش تبيين تأثير قدرت منطقه‌اي ايران بر همسويي سياست خارجي روسيه مي‌باشد.  اين تحقيق از نوع كاربردي است كه به روش توصيفي، تحليلي و پيمايشي انجام شده است. در بخش كتابخانه‌اي با استفاده از ابزار فيش تحقيق به جمع‌آوري مطالب و اسناد پرداخته شد. در بخش پيمايشي تجزيه‌وتحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها، از طريق روش كيفي داده بنياد و از فن مصاحبه عميق صورت پذيرفته است. به لحاظ زماني و موضوعي روابط بيست‌ساله جمهوري اسلامي ايران و روسيه و آخرين دكترين‌هاي امنيت ملي، سياست خارجي و دكترين نظامي آن كشور مورد بررسي قرار گرفته است و از نظر مكاني نيز دو كشور جمهوري اسلامي ايران و روسيه را شامل مي‌شود. يافته‌ها و نتايج تحقيق نشان مي‌دهد؛ با توجه به منفعت‌گرا و عمل‌گرا بودن سياست روس‌ها و تبعيت از مكتب رئاليسم و نئورئاليسم، روس‌ها در شرايطي به جمهوري اسلامي ايران نزديك خواهند شد كه ضمن استقلال و عدم وابستگي به غرب بتواند به‌عنوان مكمل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژي روسيه به عنوان قدرت منطقه‌اي ايفاي نقش نمايد؛ چرا كه آن‌ها معتقد هستند منافع ملت روسيه در وجود يك ايران قوي و مؤثر در عرصه بين‌المللي نهفته است كه مي‌تواند براي روسيه نقش متحدي را بازي كند كه با كمك او مي‌توان از غلتيدن جهان به هرج و مرج جلوگيري كرده و نظم جديد عادلانه جهاني را برقرار سازد؛ اما در عين حال آن‌ها ايران قدرتمند تمدني را بر ايران قدرتمند ايدئولوژيك ترجيح مي‌دهند.