اثر ازدواج‌هاي ايراني- افغانستاني بر ابعاد اقتصادي- اجتماعي كيفيت زندگي روستايي در جيرفت

اهداف: گسترش مهاجرت‌هاي بين‌المللي و ازدواج‌هاي مهاجران با جامعه ميزبان سبب ايجاد اثرات خاص در فضاهاي جغرافيايي و به خصوص كيفيت زندگي فضاهاي روستايي شده است. هدف پژوهش حاضر تحليل اثر ازدواج‌هاي مردان افغانستاني با زنان ايراني بر ابعاد اقتصادي-اجتماعي كيفيت زندگي آنها در مناطق روستايي شهرستان جيرفت بود. روش‌شناسي: اين پژوهش عّلي-مقايسه‌اي در ۴۰۳ خانوار روستاهاي بند سراجي، درياچه، چاه افغان و كنار صندل شهرستان جيرفت انجام شد و ۱۹۷ خانوار به صورت تصادفي براي مطالعه انتخاب شدند. شاخص‌هايي در ابعاد اقتصادي-اجتماعي كيفيت زندگي در چارچوب مطالعات ميداني مورد بررسي قرار گرفت. همچنين براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي كروسكال واليس و رگرسيون خطي استفاده شد. يافته‌ها: كيفيت اقتصادي اجتماعي زندگي خانوارهاي روستايي زوج‌هاي ايراني افغانستاني با زوج‌هاي ايراني تفاوت معني‌داري داشت (p =۰/۰۰۰۱). ميانگين شاخص كل بعد اقتصادي در خانوارهاي روستايي با زوج ايراني (۳/۵۲) باالتر از خانوارهاي روستايي با زوج افغانستاني-ايراني (۲/۱۵) و ضريب تغييرات نيز در خانوارهاي روستايي با زوج ايراني پايين‌تر از خانوارهاي روستاي با زوج افغانستاني ايراني بود. در ميانگين وضعيت كلي كيفيت اقتصادي اجتماعي زندگي، خانوارهاي روستايي زوج ايراني (۳/۱۱) داراي وضعيت مطلوبتري نسبت به خانوارهاي روستايي با زوج افغانستاني-ايراني (۲/۲۰) بودند. نتيجه‌گيري: كيفيت اقتصادي اجتماعي زندگي در خانوارهاي روستايي با زوج ايراني مطلوبتر از خانوارهاي روستايي با زوج ايراني افغانستاني است.