ارائه الگويي براي افشاء اطلاعات پايداري شركتي و ارزيابي اثرعوامل مرتبط با تئوري علامت‌دهي و ذينفعان بر گزارشگري اين اطلاعات

با توجه به گسترش فعاليت‌هاي تجاري در جهان و پتانسيل پايداري در خلق فرصت‌ها، مقوله پايداري، جزء نخستين اهداف كشورها و شركت‌ها قرار گرفته است. اما در كشور ايران توجه كمتري به اين موضوع شده است. لذا هدف اين پژوهش در ابتدا ارائه الگويي بابت افشاء پايداري شركتي و در مرحله بعد تاثير عوامل مرتبط با تئوري علامت‌دهي و ذينفعان بر گزارشگري پايداري شركتي مي‌باشد. لذا براي دستيابي به الگوي افشاء پايداري شركتي (بخش كيفي)، از نظر 28 خبره به روش نمونه گيري هدفمند و روش دلفي استفاده شده و براي آزمون ساير فرضيات، (بخش كمي پژوهش) تعداد 117 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذفي سيستماتيك در دوره زماني 1397-1390 مورد بررسي قرار گرفته است. جهت آزمون فرضيه‌ها از مدل‌هاي رگرسيون پانلي استفاده شده، يافته‌هاي آزمون دلفي و ضريب كندال نشان مي‌دهد بر اساس نظر خبرگان از مجموع 169 مولفه مورد بررسي، 80 مولفه در الگوي افشاء پايداري شركتي لحاظ شده است. از عوامل مرتبط با تئوري علامت‌دهي، عملكرد شركت بر شاخص كل پايداري شركتي، افشاء از جنبه اقتصادي و زيست محيطي تاثير مستقيم دارد. به‌علاوه درصد هزينه‌هاي پايداري شركت بر شاخص كل پايداري شركتي، افشاء از جنبه عمومي، زيست محيطي و اجتماعي تاثير مستقيم دارد. همچنين از عوامل مرتبط با تئوري ذينفعان نيز، مالكيت دولتي بر شاخص كل و تمامي جنبه‌هاي پايداري شركتي تاثير مستقيم دارد و مالكيت اعضاي هيات‌مديره بر شاخص كل پايداري شركتي، افشاء از جنبه عمومي، اقتصادي و زيست محيطي تاثير مستقيم دارد. يافته‌هاي اين پژوهش اهميت الزام افشاي اطلاعات غيرمالي را براي قانون‌گذاران و استانداردگذاران نشان مي‌دهد. همچنين الگوي ارائه شده، آگاهي ذي‌نفعان را در مورد جنبه‌هاي مذكور بهبود مي‌بخشد.