بررسي ارتباط ميان نحوۀ تفكّر منطقي/شهودي مديران و توانمندي در مديريت تعارض با شخصيّت‌هاي پيچيده: يك طرّاحي آزمايشي

باتوجه‌به‌ پيچيدگي‌ روزافزون‌ سازمان‌ها و تفاوت‌ در انديشه‌، نگرش‌ و باورهاي‌ افراد، تعارض‌ به‌عنوان ‌جزء اجتناب‌ناپذير زندگي‌ سازماني‌ مطرح‌ است‌. ازآنجاكه امروزه، نيروي‌ انساني‌ به‌عنوان‌ اصلي‌ترين‌ دارايي‌ سازمان‌ها و‌ مزيت ‌رقابتي‌ مطرح‌ است‌، مديريت‌ پديده‌ تعارض، به‌ويژه با شخصيت‌هاي «پيچيده»‌ در سازمان‌ها از مهم‌ترين‌ مهارت‌هاي‌ مديريت‌ است‌ كه‌ مديران‌ به آن نيازمندند. در تعريفي، كاركنان پيچيده، به‌طورمداوم از سبك‌هاي ارتباطي مشكل‌زايي مانند فريادزدن، ناله و شكايت و يا طعنه‌زدن براي ابراز آنچه احساس يا فكر مي‌كنند، استفاده مي‌كنند تا رفتارها و نگرش‌هاي ديگران را جهت‌دهي و يا احساس بدي در آنها ايجاد كنند. پژوهش حاضر با استفاده از يك بازي‌كاري، موقعيت تصميم‌گيري درخصوص شخصيت‌هاي پيچيده را شبيه‌سازي كرده و با رويكردي ‌آزمايشي، وجود ارتباط ميان نحوه تفكّر تحليلي و موفقيّت در تعامل با شخصيّت‌هاي پيچيده را بررسي مي‌كند. براي سنجش نحوه تفكّر منطقي/ شهودي از دو روش استفاده از آزمون REI40 و دستكاري نحوه تفكر با استفاده از يك فعاليت آزمايشگاهي استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد كه تفكر منطقي سنجيده‌شده با استفاده از REI40 تأثير مثبتي بر مديريت تعارض در برخورد با شخصيت‌هاي پيچيده داشت؛ اگرچه دستكاري نحوه تفكر تأثير معني‌داري بر عملكرد نشان نداد.