بررسي تأثيرمعنويت و ايمان بر تقويت فرهنگ عمومي از منظر قرآن، حديث و عرفان

فرهنگ اسلامي- ايراني، علي‌رغم غناي زياد، با از بين‌رفتن مرزهاي فرهنگي و تهاجم فرهنگ غالب غرب، در معرض آسيب قرارگرفته است. ارتقاء فرهنگ عمومي توده مردم، نياز امروز جوامع بشري است. رواج آسيب‌ها و كمبود مكارم اخلاقي، جوامع را به انحطاط مي‌كشاند. در ايران اسلامي، ضرورت ارتقاء فرهنگ عمومي در جهت نيل به تمدن نوين اسلامي، ما را به شناخت مباني و زير ساخت فرهنگ اصيل اسلام، دعوت مي‌كند. آيين اسلام، مذهب تشيع و عرفان اسلامي، كامل‌ترين دستورات و موازين الهي را براي ساختن برترين سبك زندگي توأم با معنويت به ما ارزاني داشته و به وسيله آموزه‌هاي قرآن كريم و معارف وحياني در اختيار ما نهاده است. لكن، پيش‌نياز و لازمه آن ايمان و معنويت است. ايمان به خدا، تصديق توحيد و معاد، غيب و وحي، رسالت رسول اكرم (ص) و امامت امامان (ع)، وظيفه اساسي مؤمنين در جامعه ديني است. از آنجايي كه ايمان، يگانه عامل تغييرات دروني افراد جامعه است، با جستجو در متون معتبر ديني و عرفاني استخراج و دسته بندي موضوعات، به اين نتيجه مي‌رسيم كه هرچه ايمان مردم افزايش يابد امكان نحول معرفتي و اجتماعي ايماني و دست‌يابي به كامل‌ترين فرهنگ عمومي افزايش مي‌يابد.