طراحي الگوي پاسخگويي اجتماعي پليس

مقدمه :پاسخگويي اجتماعي از الزامات مديريتي جديد در اداره كشورها، به‎خصوص جوامع دموكراتيك است. پاسخگويي اجتماعي درون سازمان‎هاي انتظامي به‎عنوان سازمان‎هاي خدمتگزار، نه يك گزينه، بلكه يك ضرورت راهبردي است. اين پژوهش با هدف تبيين الگوي پاسخگويي اجتماعي پليس انجام شده است. سؤال اصلي تحقيق اين است كه الگوي پاسخگويي اجتماعي پليس كدام است؟ روش : اين پژوهش يك تحقيق پيمايشي و از نظر روش گردآوري داده‎ها، يك پژوهش ميداني است.  جامعه آماري، شامل فرماندهان و كاركنان نيروي انتظامي بوده كه تعداد 260 نفر به روش نمونه‎گيري ساده به‎عنوان حجم‎نمونه انتخاب شده‎اند. يافته‎ها: نتايج پژوهش نشان داد، وضعيت پاسخگويي اجتماعي در سازمان‎هاي پليسي مطلوب نيست. در ضمن، الگوي پاسخگويي اجتماعي پليس شامل متغيرهاي نوع مأموريت، فرهنگ سازماني و وجهه‎سازماني به‎عنوان عامل علي، سبك رهبري خدمتگزار  و سازمان مبتني بر فناوري و تمايل كاركنان به‎عنوان عوامل ميانجي و پيچيدگي محيطي و ناپايداري محيطي به‎عنوان عوامل تعديل‎كننده مي‎باشد. نتيجه‌گيري: در نهايت، الگوي پاسخگويي اجتماعي پليس تدوين شده است. تدوين منشور شهروندي سازماني، تصميم‎گيري‎هاي مشاركتي با حضور مردم، و توجه به نقش رسانه‎ها و سبك رهبري خدمتگزار و فرهنگ سازماني مشوق پاسخگويي اجتماعي از راهكارهاي تقويت پاسخگويي اجتماعي در سازمان‎هاي پليسي است.