اصول طراحي عرصۀ مياني مجتمع هاي مسكوني براي انگيزش بازي كودك

در دنياي مدرن امروزي، با توجه به مشكلات شهرنشيني و الگوي زندگي و تراكم ساختماني، عرصه مياني مجتمع‌هاي مسكوني ازجمله فضاهاي مهمي است كه كودك مي‌تواند پس از مدرسه بخش عمده‌اي از زمان خود را براي گذران اوقات فراغت و تعاملات اجتماعي در آن‌ سپري كند. هدف از پژوهش حاضر ارتقاي رشد اجتماعي كودكان 3 تا 6ساله از طريق بيان اصول طراحي عرصه مياني مجتمع‌هاي مسكوني ميان‌مرتبه با تأكيد بر بهره‌گيري از قابليت‌هاي‌ بازي‌انگيزي محيط است. در اين پژوهش، بر پايه تلفيق نظريات مرتبط با موضوع پژوهش، از روش تركيبي (كمي و كيفي) استفاده شده است. در اين مسير پس از انتخاب نمونه مورد مطالعه و گردآوري داده‌ها به كمك ابزار پرسش‌نامه، با روش تحليل عاملي مهم‌ترين عامل‌هاي تأثيرگذار در انگيزش بازي كودك به دست آمد. در ادامه، بر اساس تجزيه‌وتحليل داده‌ها، فرضيه‌هاي پژوهش بررسي و تفسير شد. يافته‌ها نشان داد كه تأثير «سرزندگي محيط» و «عوامل محرك طبيعي» در عرصه مياني مجتمع مسكوني بر «تحريك حواس» كودكان و نيز تأثير «عوامل محرك طبيعي»، «سرزندگي محيط»، «خوانايي محيط كودك‌محور»، و «نظارت‌پذيري» عرصه مياني مجتمع مسكوني بر «تعاملات اجتماعي (نسلي‌ـ‍ بين نسلي)» آن‌ها براي انگيزش بازيْ مثبت و معنادار است. پس از حصول اطمينان از درستي فرضيه‌هاي پژوهش، اصول طراحي عرصه مياني مجتمع‌هاي مسكوني استخراج و به آزمون كودكان 3 تا 6ساله گذاشته شد.