واكاوي نقش مؤلفه‌هاي سرمايه‌ روان‌شناختي بر توسعه‌ مشاركت ورزشي جانبازان و معلولين جمهوري اسلامي ايران

هدف از پژوهش حاضر واكاوي نقش مؤلفه هاي سرمايه‌ روان‌ شناختي بر توسعه‌ مشاركت ورزشي جانبازان و معلولين ايران بود. پژوهش به صورت آميخته (كيفي–كمي) بود. جامعه‌ آماري پژوهش شامل اساتيد دانشگاه آشنا با ورزش معلولين، معلولين ورزشكار و مديران و كارشناسان ورزش معلولين مي‌شوند. اين افراد، به صورت هدفمند براي مصاحبه ‌هاي كيفي در موضوع پژوهش انتخاب گرديد (15 نفر و تا حد اشباع نظري ادامه يافت). در بخش دوم (كمي)، پرسش‌نامه در بين معلولين شهر تهران توزيع گرديد (384 نفر). براي جمع آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌ تاب آوري كانر ديويدسون (2003)، پرسش‌نامه‌ خوش بيني شيير و كارور (1985)، پرسش‌نامه‌ خودكارآمدي شوآرتزر و جروسلم (1995) و پرسش‌نامه‌ اميدواري اشنايدر (1991) استفاده شد. پرسش‌نامه‌ توسعه مشاركت در ورزش همگاني شامل 24 گويه در دو مؤلفه‌ اصلي عوامل رواني و جسماني و عوامل اجتماعي تدوين شد. براي تحليل داده ها از شاخص هاي كشيدگي و چولگي به منظور بررسي توزيع داده ها استفاده شد. براي بررسي و پاسخ به سئوالات پژوهش در ابتدا از نرم افزار Max QDA نسخه‌ Pro و در ادامه به منظور بررسي وضعيت جمعيت شناختي، رسم و تدوين مدل اندازه گيري و مدل ساختاري به ترتيب از نرم افزارهاي اس پي اس اس نسخه‌ 24، پي ال اس نسخه‌0/2 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد تاب آوري، خوش بيني، خودكارآمدي و اميدواري بر توسعه‌ مشاركت در ورزش همگاني جانبازان و معلولان تأثير معناداري دارد. اين نتايج مي تواند به منظور آماده سازي معلولان و جانبازان براي حضور پايدار در فعاليت ورزشي مثمر ثمر واقع شود.