تأثير تحريك شنوايي و لمسي توسط اعضاي خانواده بر سطح هوشياري بيماران با كاهش سطح هوشياري: يك مطالعه نيمه تجربي

زمينه و هدف: كاهش سطح هوشياري از عوارض تهديدكننده ضربات مغزي مي‌باشد كه منجر به بستري و مرگ بيمار مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير تحريك شنوايي و لمسي توسط اعضاي خانواده بر سطح هوشياري بيماران انجام يافته است. روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي، در 80 بيمار ضربه مغزي با كاهش سطح هوشياري بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان‌هاي آموزشي شهر زاهدان در سال 1398 انجام يافته است، نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب، سپس به طور تصادفي ساده در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه اطلاعات جمعيت‌شناختي، و مقياس FOUR بود. براي گروه آزمون مداخله شامل تحريك شنوايي و لمسي توسط عضو خانواده به مدت 10 دقيقه در هفت روز متوالي انجام گرفت. گروه كنترل، مداخلات معمول بخش را دريافت نمودند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 از آمارهاي توصيفي و تحليلي (تي‌مستقل، تي‌زوجي، كوواريانس، مجذور كاي و آناليز واريانس با داده‌هاي تكراري) استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد در روزهاي اول تا چهارم تفاوت معناداري در سطح هوشياري گروه مداخله و كنترل وجود نداشته است، ولي آزمون‌هاي تي‌مستقل و تحليل كوواريانس و آناليز واريانس با داده‌هاي تكراري نشان داد كه در روزهاي پنجم، ششم و هفتم سطح هوشياري بيماران گروه دريافت‌كننده تحريك شنوايي و لمسي به طور معناداري از گروه كنترل بيش‌تر بوده است (0/001 p). نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از آن است كه تحريك شنوايي و لمسي توسط اعضاي خانواده در افزايش سطح هوشياري بيماران ضربه مغزي با كاهش سطح هوشياري مؤثر است. لذا پيشنهاد مي‌شود به عنوان يك مداخله در مراقبت پرستاري به منظور افزايش سطح هوشياري بيماران مورد استفاده قرار گيرد.