سنجش و پهنه بندي راهبردي پدافند غيرعامل در بافت تاريخي شهري (مطالعه موردي شهر دزفول)

ﺑﺎﻓﺖ ﻗﺪﻳﻢ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ براي فراهم نمودن امنيت و كاهش بحران در آن، نياز به رعايت اصول پدافند غيرعامل دارد. بافت هاي قديم ا شهر دزفول، به دليل قرار گرفتن در استان مرزي اهميت بسياري پيدا مي كند و در طول دفاع مقدس آسيب زيادي ديده است. هدف اصلي پژوهش يافتن راهكارهاي بهسازي بافت قديم شهر بر اساس اصول ﭘﺪﺍﻓﻨﺪ ﻏﻴﺮﻋﺎﻣﻞ بوده است پژوهش حاضر با رويكرد توسعه اي – كاربري و تركيبي از روش هاي تحقيق (توصيفي و تحليلي) استفاده گرديده است. بدين صورت كه معيارهاي مورد نظر و تاثير گذار با بهره گيري از پيشينه تحقيق استخراج و مطابق منطقه مورد مطالعه بومي سازي شد و در ادامه با استفاده از نرم افزار ArcGISو Expert Choice و استفاده از تلفيق تكنيك SWOT وAHP به پهنه بندي ميزان آسيب پذيري در بافت فرسوده ي دزفول و ارائه ي راهبردهايي متناسب با اصول پدافند غيرعامل پرداخته شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه محله هاي رودبند، قلعه، چوليان، كلانتريان، مجديان و علي مالك نسبت به محله هاي ديگر در معرض آسيب پذيري بيشتري قرار دارند و همچنين راهبردهاي تدافعي از ساير راهبردها از اهميت بيشتري برخوردار هستند. از طرف ديگر ميانگين آسيب پذيري در بافت شهري دزفول برابر 0.05 درصد بوده است. لذا راهبردهاي كه وزن آن ها از بيشتر از ميانگين است شامل ده مورد مي باشند كه از مهمترين آن ها مي توان به مكان يابي كاربري هاي حساس با وزن 0.082 و ﺑﻬﺴﺎزي ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﯽ با وزن 0.081 اشاره نمود و مابقي راهبردها داراي ارزش وزني كمتري مي باشند كه دو راهبرد ﺣﻔﻆ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻣﻄﻠﻮب شاخص ساختمان ها با وزن 0.017 و بهره گيري از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻣﻄﻠﻮب منطقه براي كاهش بحران با وزن 0.018 كمترين وزن دهي را كسب نموده اند.