بررسي الگوي كالبدي توسعه شهرهاي شمال كشور (مورد مطالعه: شهر كياكلا)

الگوي رشد شهر يكي از موضوعات حياتي قرن بيست و يكم در ارتباط با پايداري شهر است. الگوي رشد شهر به عنوان الگوي فضايي فعاليت هاي انسان در برهه خاصي از زمان تعريف مي شود و به دودسته اصلي گسترش افقي يا پراكنده و اگوي فشرده تقسيم مي گرددو شناخت الگوي توسعه كالبدي شهر به منظور هدايت آن در راستاي پايداري شهري امري اساسي است. بر اين اساس، هدف اين پژوهش بررسي و شناخت مراحل و الگوي توسعه فيزيكي شهر كياكلا در دهه هاي گذشته و تحليل عوامل موثر برآنها مي باشد. اين شهر در سال هاي اخير به عنوان مركز شهرستان تازه تاسيس سيمرغ رشد فيزيكي قابل ملاحضه اي را تجربه نموده است. روش تحقيق مبتني بر رويكردهاي توصيفي تحليلي است كه با استفاده از مدل هاي گسترش كالبدي مانند تحليل فضايي تراكم جمعيت، روش هاي خودهمبستگي فضايي موران و لكه هاي داغ در محيط نرم افزار GIS جهات و فرم توسعه فيزيكي را مشخص خواهد نمود. نتايج حاصل از بكارگيري مدل ها براي سالهاي 13851395 در شهر كياكلا نشان مي دهد كه طي اين دوره، گسترش فيزيكي شهر كياكلا، به صورت پراكنده و غيرمتراكم بوده و زمينه را براي رشد اسپرال و بدون برنامه شهر آماده نموده است. نتايج تحليل فضايي نشان مي دهد كه تراكم در هر سه شاخص جمعيت، مسكوني و ساختماني، الگوي توزيع خوشه اي و خودهمبستگي فضايي دارد. بيشترين لكه هاي داغ در نواحي غربي و قسمت هاي مركزي شهر و بيشترين لكه هاي سرد در نواحي شرقي و جنوب شرقي شهر ديده مي شود.