تأثير رقابت منطقه‌اي آمريكا و چين بر معادلات و نظم منطقه‌اي در شرق آسيا

خيزش چين و ظهور آن به‏عنوان بازيگر تأثيرگذار بين‏المللي به واقعيتي ‏انكارناپذير در چند دهۀ اخير تبديل شده است. اين مسئله براي ايالات‏متحده، كه خود را تنها هژمون نظام بين‏المللي مي‏داند و داراي منافع امنيتي فراواني در منطقه شرق‏آسيا است، تهديدي امنيتي محسوب مي‏شود. از اين‏رو، اين مسئله امريكا را بر آن داشته است تا با پيگيري سياست ائتلاف‏سازي با كشورهاي منطقه درصدد پاسخ‏گويي و ايجاد موازنه در برابر قدرت روبه رشد چين برآيد. در اين راستا، مقاله پيش‏رو به دنبال پاسخ‏گويي به اين پرسش اصلي است كه رقابت امريكا و چين در شرق‏ آسيا چه تأثيري در معادلات و نظم اين منطقه داشته است؟ فرضيۀ پژوهش حاكي از آن است كه از آنجا كه امريكا خود را تنها قدرت هژموني جهان فعلي مي‏داند، خيزش چين را آشكارا چالش و تهديدي اساسي براي جايگاه جهاني خود برمي‏شمارد. بنابراين، امريكا با ايجاد روابط گستردۀ امنيتي و نظامي با كشورهاي شرق ‏آسيا، در تلاش براي مهار و انزواي پكن برآمده تا از اين طريق محاسبات قدرت و ترتيبات امنيتي منطقه را در راستاي اهداف و منافع واشنگتن و هم‏پيمانان آن در منطقه شكل بخشد. امضاي پيمان دفاعي امنيتي اخير بين امريكا و متحدان منطقه‏اي خود، جنگ اقتصادي و افزايش تعرفه‏هاي تجاري ترامپ عليه پكن، دخالت‏هاي مستمر در مسائل داخلي چين، برگزاري مستمر مانورهاي نظامي در آب‏هاي مورد مناقشه اين كشور و… همگي در اين راستا قابل ذكر است. نتيجۀ ملموس اين اقدامات امريكا در سال‏هاي اخير به كاهش رشد اقتصادي چين از حدود 9درصد به 6درصد منجر شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي تحليلي و در چارچوب نظريۀ موازنه‏ تهديد شكل مي‏گيرد.