بازنمايي سياست‌هاي منطقه‌اي جمهوري اسلامي ايران در قبال تروريسم (مطالعه‌اي در حوزه ژئوپليتيك عمومي)

ژئوپليتيك عمومي، عرصه خلق، جعل، بازتوليد و در نهايت، بازنمايي هويت‌هاست. اين بازنمايي‌ها، بسته به مقياس انتشار، ادراكات ذهني و بين‌الاذهاني آحاد و جوامع انساني را متأثر ساخته و با توجه به تكثّر رسانه‌ها به مثابه اصلي‌ترين ابزار انتشار و هم‌چنين، اجتماعي شدن آنها، گونه‌هاي متفاوتي از ژئوپليتيك عمومي را ‌در قبال مسأله‌اي واحد، پديد مي‌‌آورد. سياست‌هاي منطقه‌اي جمهوري اسلامي ايران در قبال تروريسم نيز، موضوعي است واحد كه هر يك از عوامل و كنشگران؛ اعم از منطقه‌اي و بين‌المللي، دولتي و غيردولتي، فردي و يا نهادي؛ با خوانش و زاويه ديد خود سراغ آن رفته و لاجرم، به بازنمايي آن پرداخته‌اند. پژوهش پيشِ رو، با تحليل نشانه‌شناختي منتخبي از آثار مصوّر منتشر شده در اين موضوع، سه گونه اصلي: حاميانه، منتقدانه و خصمانه در اين بازنمايي‌ها را شناسايي كرده و ضمن ارائه‌ي مستندات كمّي‌ و كيفي از آثار مورد مطالعه، به تشريح نتايج اين سه گونه از ژئوپليتيك عمومي پرداخته‌ و مهم‌ترين سويه‌هاي هويتي دنبال شده در آنها را آشكار مي‌سازد.