تبيين رابطه مديريت محلي با ساختار سطح ملّي در دولت‌هاي متمركز: مطالعه موردي تركيه

سازمان‌دهي سياسي فضا در جهان امروز اهميت زيادي پيدا كرده است. در سطح تقسيمات كشوري و تفويض اختيار به مناطق به دليل اقتضائات ديواني و سياسي، حكومت‌ها ناچار از سازمان‌دهي‌هاي جديدتر با توجه به شرايط خود شده‌اند. درنتيجه اين تحولات به‌تدريج ساختارهاي جديدي براي مديريت فضا شكل گرفت كه اين ساختارها كنش‌هاي انساني را ساماندهي مي‌كنند. بر اين اساس طيفي گسترده از كشورهاي با اختيارات گسترده محلي تا كشورهاي متمركز بسيط با فقدان اختيارات محلي شكل گرفته‌اند. در تركيه همه سطوح مديريت محلي و ناحيه‌اي و تفويض اختيار به نهادهاي عمومي غيردولتي در پرتو اصل تلقي واحد از دولت ـ ملتقابل ‌تحليل است و در صورت تعارض بين اختيارات و صلاحيت‌هاي اداري اصل سوم و صدوبيست‌و‌سوم بر ساير اصول رجحان خواهد داشت. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اگرچه تركيه در دو دهه قبل، اصلاحات زيادي درزمينه‌ي مديريت‌هاي محلي براساس استانداردهاي اروپا انجام داد اما با نااميدي اين كشور از ورود به اتحاديه اروپا، مجدداً نظام متمركز تقويت‌ شده است. «نظام كنترل دولت مركزي» بر مديريت‌هاي محلي ماهيت چندلايه دارد و نهادهاي محلي توسط نهادهاي ملّي به طرق مختلف محدود و كنترل مي‌شوند.