اثربخشي نقاشي درماني بر مشكلات رفتاري دانش آموزان 12-10 ساله

زمينه و هدف: كودكان مبتلا به اختلال رفتاري ممكن است در معرض آسيب هاي مختلفي قرار بگيرند كه بر سلامت و رفاه آنها در درازمدت تأثير بگذارد. هدف از اين پژوهش تعيين اثر بخشي نقاشي درماني بر مشكلات رفتاري كودكان ۱۲-۱۰ ساله بود.روش و مواد: روش پژوهش، شبه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري پژوهش، دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر گنبدكاووس در سال تحصيلي ۹۷-۱۳۹۶ بودند. با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي 60 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه 30 نفر نقاشي درماني و شاهد قرار داده شدند. در اين مطالعه براي گروه آزمايش، مداخله هنر درماني مارتين صورت گرفت امّا در گروه شاهد، مداخله اي انجام نشد. از پرسشنامه رفتاري راتر فرم معلم جهت گردآوري اطلاعات استفاده گرديد. داده هاي اين پژوهش با استفاده از روش تحليل كواريانس يك راهه و نرم افزار SPSS-20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن دانش آموزان گروه آزمايش (1.6) 10.4 و گروه شاهد (1.7) 10.6 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) مشكلات رفتاري گروه آزمايش در پيش آزمون (7.9) 10.5 بود كه در پس آزمون به (4.4) 5.7 كاهش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه شاهد در پيش آزمون (6.3) 10.6 بود كه در پس آزمون به (6.8) 10.5 رسيد كه از نظر آماري معنادار نبود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه آموزش نقاشي درماني منجر به كاهش مشكلات رفتاري دانش آموزان شد.